សេចក្តីស្រឡាញ់និងភាពស្មោះត្រង់នៃព្រះ ហូសេ ( ៣: ១ - ៥ )

•      សេចក្តីផ្តើម:    កាលពីឆ្នាំ២០១០មានរឿងរ៉ាវស្នេហា៍ ដ៏សែនជូរចត់មួយបានកើតឡើងនៅលើទឹកដីជាយដែន កម្ពុជា ថៃ។ គឺមានបុរស់និងស្រ្តីពីរនាក់ដែលជាប្តីរប្រពន្ធនិងគ្នា គឺចាប់តាំងពីគ្រាផ្តើមស្នេហ៍ដំបូងមកម្លេះ គឺពួកគាត់បានចាប់ផ្តើមស្រឡាញ់គ្នាដោយចិត្តនិងចិត្តរៀងៗខ្លួនមិនមានអ្នកណាម្នាក់មកបង្ខិតបង្ខំចិត្តគាត់នោះឡើយ។ រហូតដល់ពួកគាត់បានរៀបការជាមួយនឹងគ្នា​ នោះក្តីស្រឡាញ់របស់ពួកកាន់តែខ្លាំងៗ បើទោះបីជាក្នុងគ្រួសារមានជីវភាពមិនសូវជាធូរធាសម្បូទ្រព្យធនក្តី តែបុរស់ជាប្តីគាត់តែងតែខិតខំរកចំនូលមក ផ្គត់ផ្គង់ក្នុងគ្រួសាមិនឲ្យខ្វះឡើយ ជាពិសេស    គឺដើម្បីផ្គាប់ចិត្តដល់ម្ចាស់ចិត្តរបស់គាត់ (ប្រពន្ធ) មិនឲ្យទាស់ចិត្តឡើយ មិនថាមានរឿងអ្វីកើតឡើងនោះទេប្តីរតែងតែមានការយោគយល់អធ្យាស្រ័យដល់ប្រពន្ធជានិច្ចមិនថាកំហុសតូចឬធំក្តី។ ដូច្នេះហើយបានជាប្តីប្រពន្ធមួយគូរនេះអាចរស់នៅជាមួយយ៉ាងមានសុភមង្គល តាំងតែពីគេបានរៀបការជាមួយគ្នារួច អស់ពេលជាង៥ឆ្នាំកន្លងមកនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែមកដល់ឆ្នាំ២០១០នេះ មានរឿងដ៏សែនអាក្រក់មួយបានកើតឡើងមកលើគូរស្នេហ៏ដ៏កំសត់គូរមួយនេះ គឺមានថ្ងៃមួយ ខែមេសា ក្នុងឆ្នាំ២០១០ មានបុរសទីក្រុងម្នាក់បានទៅលេងតំបន់នោះ ក៏បណ្តាលឲ្យស្រ្តីជាប្រពន្ធមានគំនិតមិនស្មោះត្រង់ ក្បត់ចិត្តប្តីរដោយបានប្រព្រឹត្តនូវសេចក្តីផិតក្បត់ មិនស្មោះត្រង់ជាមួយនិងបុរសទីក្រុងម្នាក់នោះ ។ ដោយសារតែភាពឈ្លក់វង្វេងបាន នាំឲ្យនារីជាប្រពន្ធរូបនេះ សម្រេចចិត្ត វេចបង្វិចចាកចោលស្វាមីកំសត់រត់ទៅតាម ប្រុសសារហាយទីក្រុងនោះបាត់ទៅ តែជាក្តីរន្ធត់ណាស់នៅពេលដែលបានមកដល់លើដីក្រុង នារីកំសត់ក៏ត្រូវបានប្រុសសារហាយលក់ទៅឲ្យធ្វើជាស្រីសំផឹងនៅក្នុងផ្ទះបនមួយកន្លែងក្នុងទីក្រុង។ មិនយូប៉ុន្មានដំណឹងនេះឮដល់ត្រចៀកបុរសជាប្តីដើមរបស់នាង ដែលរស់នៅឯជាយដែននោះ គ្រាន់តែបានដឹងដំណឹងប្រពន្ធភ្លាម លោកប្តីកំសត់ក៏ប្រញាប់ប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិធ្វើដំណើរមកទីក្រុងភ្លាម​ ដើម្បីលោះមកប្រពន្ធមកធ្វើជាប្រពន្ធរបសឮខ្លួនវិញ បើទោះបីជាគាត់បានដឹងអំពីរឿងហេតុពិតទាំងអស់ដែលនាងបានធ្វើក៏ដោយ ទោះបីជានាងបានក្លាយទៅជាស្រីសំផឹងក្តី តែប្តីនៅតែលោះនាងមកវិញដដែល ដោយមិនបានប្រកាន់រើសអើងរូបនាងឡើយ ជាពិសេសគឺគាត់នៅតែផ្តល់សេចក្តីស្រឡាញ់ ទុកឪកាសឲ្យនាង តាមរយ:ការយល់ព្រមទទួលយកនាងមកធ្វើជាប្រពន្ធ រួមរស់ក្នុងផ្ទះជាមួយគ្នាវិញនេះឯង។

ដូច្នេះតាមរយ:រឿងដែលបានលើកឡើងខាងលើនេះ វាដូចគ្នាទៅនឹងរឿងមួយដែលបានចែងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ហូសេ ជំពូក(៣ :១ -៥)ដែរគឺខ្ញុំនិងនាំអារម្មណ៍អស់លោកអ្នកទៅមើលជាមួយគ្នា។

·         សង្ខេបបទគម្ពីរ

           ព្រះយេហូវ៉ា បានបង្គាប់ឲ្យហូសេទៅស្រឡាញ់ស្រីសំផឹងមកធ្វើជាប្រពន្ធឲ្យដូចជាទ្រង់បានស្រឡាញ់ដល់ពួកអ៊ីស្រាអែលដែរ  ទោះបីជាគេបានក្បត់ព្រះអង្គទៅតាមព្រះដ៏ទៃ យ៉ាងណាក៏ដោយ ។ ដូច្នេះហូសេក៏ទិញនាងមកដោយប្រាក់ ១៥ ដួង និងស្រូវឧសមួយថាំងកន្លេះ រួចនិយាយនិងនាងថាចូរឯងទៅធ្វើជាប្រពន្ធអញជាយូលង់ កុំក្បត់អញទៅធ្វើជាប្រពន្ធអ្នកផ្សេងណាឡើយ។ ដោយសារតែពួកអ៊ីស្រាអែលបាននៅដោយគ្មានស្តេច គ្មានអ្នកដឹកនាំជាយូ​ បានជាគេក៏នាំគ្នាវិលមកព្រះយេហូវ៉ានិងសេចក្តីសប្បុរសនៃទ្រង់វិញ​ នៅជាន់ក្រោយបង្អស់ដោយសេចក្តីញាប់ញ័រ។

·         រចនាសម្ព័ន្ធ

            I.        សេចក្តីបង្គាប់ និងការឆ្លើយតប របស់ហូសេ (៣: ១ - ៣ )

          II.        ការវិលត្រឡប់មកវិញ និងសេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះ ( ៣ : ៤ - ៥ )

·         សំនួរស្នូល

តើសេចក្តីស្រឡាញ់បែបណាជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពិត ដែលព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់បានប្រទានដល់រាស្រ្តរបស់ទ្រង់?

·         បរិបទប្រវត្តសាស្រ្ត:

លោកហូសេជាហោរ៉ាមួយរូប ដែលបានរស់នៅក្នុងសម័យសម័យអន្តរាយចុងក្រោយនៃ នគរខាងជើង ក្នុងរាជ្យនៃការសោយរាជ្យស្តេចប្រាំមួយអង្គ។ កណ្ឌហូសេត្រូវបានចែងចែកជាពីរផ្នែក ដែលផ្នែកទី១ ចាប់ពីជំពួក១ ដល់៣ និយាយអំពីជីវិតគ្រួសារបស់លោកហូសេ  ដែលហូសេប្រើជាឧទាហរណ៍ក្នុងការប្រកាសព្រះបន្ទូលព្រះ ។ ក្នុងផ្នែកនេះព្រះបានបង្គាប់ឲ្យហូសេរៀបការជាមួយនឹងស្រីសំផឹងដែលមានចិត្តក្បត់ម្នាក់ឈ្មោះ កូមើរ ហើយគេមានកូនបីនាក់គឺឈ្មោះរបស់គេម្នាក់ៗសុទ្ធតែជានិមិត្តតំណាំងការអាក្រក់ដែលកើតឡើង។ នៅក្នុងជមពូក២មានការដែលបង្គាប់ឲ្យកូនៗរបស់គាត់ បណ្តេញម្តាយដែលមិនស្មោះត្រង់ចេញពីផ្ទះ ក៏ប៉ុន្តែព្រះបានបង្គាប់ដល់ហូសេ នៅតែបន្តរស្រឡាញ់នាងហើយនាំនាងត្រឡប់មកវិញ ហើយទុកឲ្យនាងនៅតែឯងយូរយ:ពេលសិន។

·        ការកាត់ស្រាយ

                I.      សេចក្តីបង្គាប់ និងការឆ្លើយតប របស់ហូសេ (៣: ១ - ៣ ) 

នៅទីនេះយើងឃើញថាព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលជាសេចក្តីបង្គាប់មកកាន់លោក ហូសេថា ឲ្យហូសេទៅស្រឡាញ់ស្រ្តី មួយទៀត ដែលមានគេស្រឡាញ់ហើយក៏ជាស្រីសំផឹងផងឲ្យយកមកធ្វើជាប្រពន្ធ។ គឺនេះជានិមិត្តដែលបានបង្ហាញអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះយេហូវ៉ា ដែលទ្រង់បានចំពោះពួកអ៊ីស្រាអែលផងដែរ គឺយើងឃើញថា បើទោះបីជាពួកអ៊ីស្រា    អែល គេនាំគ្នាផិតក្បត់ មិនមានភាពស្មោះត្រង់ជាមួយនិងទ្រង់ ដោយនាំគ្នាបែចេញទៅគោរពព្រះដ៏ទៃយ៉ាងណាក៏ដោយចុះ ក៏ព្រះអង្គទ្រង់នៅតែស្រឡាញ់ដល់គេដែរ។ ដូច្នេះហូសេក៏បានលោះយកនាងមក ដោយចំនាយប្រាក់អស់១៥ដួង ហើយនិងស្រូវឧសមួយថាំងកន្លះផង រួចហូសេបានប្រាប់ដល់នាងឲ្យបានធ្វើជាប្រពន្ធដែលស្មោះត្រង់ជាមួយនិងខ្លួនជាយូទៅ ហើយគាត់ផ្ទាល់ក៏បានសន្យាថានឹងស្មោះត្រង់ចំពោះនាងវិញដូចគ្នាដែរ ។

         បើយើងមើលមកក្នុង ខ ទីមួយគឺមានពាក្យថា ចូរឲ្យឯងទៅស្រឡាញ់ស្រ្តីមួយទៀតចុះ ពាក្យថាចូរឲ្យឯង ឃ្លានេះបានធ្វើឲ្យយើងអាចដឹងយ៉ាងច្បាស់ថាជាសេចក្តីបង្គាប គឺជាការបង្គាប់ដែលព្រះបានធ្វើការបង្គាប់ដល់ហូសេ ឲ្យទៅស្រឡាញ់ស្រ្តីម្នាក់មកធ្វើជាប្រពន្ធ ពាក្យថាស្រ្តីមួយទៀតនៅទីនេះ មិនមែនមានន័យថា ព្រះប្រាប់ឲ្យហូសេយកប្រពន្ធពីរនាក់នោះឡើយ។ តែពាក្យស្រ្តីមួយទៀតនៅទីនេះគឺ សំដៅលើនាងកូមើរជា ប្រពន្ធដែលបានក្បត់ហូសេនោះដដែលទេ ដោយសារតែនាងបានក្បត់មិនស្មោះត្រង់ជាមួយប្តីបានជាត្រូវបណ្តេញចេញពីផ្ទះ តែក្នុង ខនេះព្រះបានប្រាប់ថាឲ្យហូសេទៅស្រឡាញ់ស្ត្រីម្នាក់ទៀតមកធ្វើជាប្រពន្ធ គឺព្រះអង្គប្រាប់ឲ្យហូសេទៅនាំយកនាងមកត្រឡប់មកផ្ទះវិញ មិនមែនឲ្យយកស្រីផ្សេងទេ។ គឺក្តីស្រឡាញ់ ដ៏ស្មោះត្រង់ ដែលហូសេមាន ចំពោះនាងកូមើរជាប្រពន្ធក្បត់នេះ ជានិមិត្តដែលបានបង្ហាញឲ្យឃើញអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលទ្រងមានចំពោះប្រជារាស្ត្រអ៊ីស្រាអែលដូច្នោះដែរ (និក្ខមនំ ២០ : ៣)​។ ហើយក្នុងខ ២វិញ ឃើញមានពាក្យប្រាក់១៥ដួង និងស្រូវ ឧសកន្លះថាំង ចំនួននៃរបស់ទាំងអស់នេះ គឺជាភត្តាងដែលបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា នាងកូមើរពិតជាបានធ្លាក់ខ្លួនជាទាសករ ដែលត្រូវជាប់បំណាន់ពិតមែន ពីព្រោះនោះជាតម្លៃខ្លួនពាក់កណ្តាលនៃពួកទាសករនាសម័យនោះ គឺហូសេបានលោះយកនាងមកដោយតម្លៃនោះ      (លេវីវិន័យ ២៧ : ៤)។ ហើយចំនែកខ ៣វិញ ក្រោយពីលោះនាងមកវិញហើយហូសេបាន ប្រាប់នាងថាចូរឯងនៅជាប្រពន្ធអញជាយូលង់ ក្នុងឃ្លានេះមានន័យថាគ្រាន់តែជាយូលង់ ក៏ប៉ុន្តែមិនមែនជារៀងរហូតនោះទេ គឺអាចនិងមានការបាកបែកគ្នាទៀតនាពេលខាងមុខ ទៅថ្ងៃអនាគតដែលអាចកើត   ឡើង(យេរេមា ២៩:១១)។  ហើយយើងមើលចំនុច ខ ក្នុងខ៣ដដែល មានឃ្លាសំខាន់មួយទៀត គឺ ឃ្លាដែលថា សូមនៅសម្រាប់អញ ត្រង់ចំនុចនេះគឺសំដៅ ទៅលើពេលវេលាដែលនិងត្រូវនៅឯកការ គឺជានិមិត្តមួយដែលថ្លែងអំពី     គ្រា នារទេសនៃពួកអ៊ីស្រាអែល ដែលនិងត្រូវបានមកដល់ជាពិត។

             II.      ការវិលត្រឡប់មកវិញ និងសេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះ ( ៣ : ៤ - ៥ )

   នៅចំនុចនេះ បានបង្ហាញអំពីការរងទុក្ខវេទនា យ៉ាងខ្លាំងរបស់ពួកអ៊ីស្រាអែល ដោយសារតែការដែលពួកគេនិងត្រូវរស់នៅដោយឥតមាន ស្តេច​ ឥតមានចៅហ្វាយ ឬអ្នកដឹកនាំ និងការថ្វាយបង្គំឬរូបព្រះស៉ោះឡើយ នេះបាននាឲ្យពួកគេពិតជាមានសេចក្តីវេទនាខ្លាំងមែនទែន។ ដូច្នេះបានជាពេលក្រោយមក បានធ្វើឲ្យពួកគេបានវិលត្រលប់មកវិញ ហើយបានស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃគេ និងដាវិឌជាស្តេចនៃគេផងដែរ គឺនៅជាន់ក្រោយបង្អស់គេនិងបានមកពឹងជ្រកនឹងព្រះយេហូវ៉ា ហើយនិងសេចក្តីសប្បុរសនៃទ្រង់ដោយញាប់ញ័រ។

         គឺនៅក្នុងខ២ បានប្រាប់ដដែលៗ ថាគេនិងត្រូវនៅ ដោយគ្មានព្រះ គ្មាន បង្គោលគោរព និងគ្មានស្តេច ក៏គ្មានអ្នកដឹកនាំដែរ(១ពង្សាតាក្សត្រ ១៤: ២៣, ២ពង្សាតាក្សត្រ១០ :១៧និង មីកា៥:១៣)។ ដូច្នេះហើយនៅពេលដែលគេរស់នៅក្នុងស្ថានភាពបែបនេះអស់កាលជាយូ នោះពិតជាបានធ្វើឲ្យមានសេចក្តីលំបាកវេទនាជាខ្លាំងមិនអាចរកអ្វីមកប្រៀបផ្ទឹមបានឡើយ រហូតដល់ថ្នាក់គេមិនអាចទ្រាំបានតទៅទៀត។ ដូច្នោះហើយបានជាក្នុងខ ៣ បានថ្លែងប្រាប់អំពីការវិលត្រលប់មកវិញ របស់ពួកអ៊ីស្រាអែល គឺនៅគ្រាក្រោយមក ពួកគេនិងវិលមកពឹងជ្រកលើព្រះយេហូវ៉ា ហើយនិងសេចក្តីសប្បុរស់នៃទ្រង់វិញដោយ ញាប់ញ័រ               ( យេរេមា ៥០ : ៤ និងលោកុប្បត្តិ ៤៩:១ )។ គឺឃ្លានៃការវិលមក ក្នុងខនេះ គឺសំដៅទៅលើការប្រែចិត្ត ពួកអ៊ីស្រាអែលនិងធ្វើការប្រែចិត្ត លះបង់ចោលនូវការបះបោភាព រឹងទទឹងមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះ មកស្តាប់និងដើរតាមព្រះវិញជាពិតនៅគ្រាក្រោយមក។

·         សរុបសេចក្តី

សរុបសេចក្តីមកគឺ ឃើញថា ទោះបីជានាងកូមើរជាប្រពន្ធដែលមិនស្មោះត្រង់ បានក្បត់ផិតប្តីតបស់ខ្លួនយ៉ាងណាក៏ ដោយ ក៏លោកហូសេ នៅតែអាចទទួលយកនាងមកធ្វើជាប្រពន្ធវិញបានដែរ ដោយការអត់ទោស ហើយនៅតែបន្តរនាងថែមទៀតផង ។ នេះគឺជានិមិត្តដែលបានបើកដម្តែង ឲ្យឃើញអំពីព្រះហឬទ័យមេត្តាករុណាដ៏ក្រៃលែងនៃព្រះ ដែលព្រះអង្គបានប្រោសប្រទានសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ មហិមាដែលមិនចេះប្រួលប្រែ ដល់រាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ ។ ទោះបីជាពួកអ៊ីស្រាអែលគេបានបះបោរផិតក្បត់ប៉ុន្មានដងក៏ដោយ តែនៅគ្រាចុងក្រោយព្រអង្គនៅតែទទួលគេមកធ្វើរាស្រ្តទ្រង់វិញ ដោយនៅតែបន្តតប្រទានសេចក្តីស្រឡាញ់ និងសប្បុរស់ដល់ពួក។

·         អនុវត្តន៍

ដូច្នេះព្រះបន្ទូលនៅថ្ងៃនេះ បានរំឭកជាថ្មីម្តងទៀត ឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាបានទុកហើយនិងធ្វើការឆ្លើយតមយ៉ាងស្មោះត្រង់ ទៅចំពោះសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះរបស់ព្រះអង្គ ដើរតាមព្រះបន្ទូល និងព្រះបន្ទូលដ៏ពិតនៃទ្រង់ កុំបណ្តោយខ្លួន ធ្វើតាមតែចិត្តចុះចាញ់ការល្បួង បែរចែញពីទ្រង់ ទីរកព្រះដ៏ទៃនោះឡើយ។

·         ទេវសាស្រ្ត

-      ព្រះជាម្ចាស់  និងព្រះគ្រីស្ទ

·         ព្រះជាម្ចាស់ ទ្រង់ជាព្រះដែលមានពេញទៅដោយ សេចក្តីស្រឡាញ់ ហើយនិងសេចក្តីសប្បុរស  បើទោះបីជារាស្រ្ត របស់របស់ទ្រង់គេបានក្បត់ បោះបោរមិនព្រមស្តាប់បង្គាប់ទ្រង់ក៏ដោយ ក៏ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់នៅតែអត់ទោស​ហើយទទួលគេមកវិញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ក៏ពព្រោះតែសេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះគ្មានទីបញ្ចប់។

-   អំពីមនុស្ស

·         មនុស្សគឺមិនមានភាពស្មោះត្រង់ និងស្ថិតស្ថេរនោះទេ  គេចូលចិត្តតែនឹងសេចក្តីសង្ស័យ មានចិត្តងាយ ដែលឆាប់រហ័ស  បែរទៅតាមព្រះឬសេចក្តីបោកបញ្ឆោទដទៃទៀត បំភ្លេចនូវសេចក្តីស្រឡាញ់ដើមរបស់ព្រះដែលទ្រង់បានផ្តល់ឲ្យ។