ការថ្វាយបង្គំព្រះដោយវិញ្ញាណ និង សេចក្តីពិត (យ៉ូហាន4:19-26)

1. អត្ថបទព្រះគម្ពីរ (យ៉ូហាន4:19-26)

2. សេចក្តីផ្តើម៖

មានបុរសម្នាក់ គាត់ជាអ្នកទារពន្ធ។ មានថ្ងៃមួយ គាត់បានលន់ជង្គង់ចុះ ដើម្បីថ្វាយបង្គំដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលគាត់មើលមិនឃើញ ទាំងលន់តួបាបទៅចំពោះព្រះអង្គថា កូនជាមនុស្សដែលមិនសុចរិតដែលពេញដោយអំពើបាប កូនពិតជាត្រូវការព្រះអង្គ ដើម្បីសង្គ្រោះកូនឲ្យរួចពីបាប។ នៅការលន់ជង្គង់ថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ នោះគាត់បានសារភាពអស់ទាំងអំពើបាបរបស់គាត់ចេញពីចិត្តមែន ទែន ហើយទទួលស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះពិតនៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់។ដូចគ្នាដែរ នៅក្នុងរឿងនេះ គឺស្រដៀងគ្នាទៅនិងព្រះគម្ពីរយ៉ូហាន4:19-26 ដែលនិយាយអំពី ការថ្វាយបង្គំព្រះដោយវិញ្ញាណ និងសេចក្តីពិត។ តើវាមានអត្តន័យយ៉ាងដូចម្តេច??

សង្ខេបបទគម្ពីរ

នៅក្នុងព្រះគម្ពីរយ៉ូហាន4:19-26 នេះគឺបាននិយាយអំពីស្រី្តសាសន៍សាម៉ារីម្នាក់បានសួរព្រះយេស៊ូវ ថាទ្រង់ជាហោរា ដែលពួកឯព្ធកោរបស់នាង បានថ្វាយបង្គំនៅលើភ្នំនេះ តែពួកយូដាថា ក្រុង

យេរ៉ូសាឡិម ដែលជាកន្លែងថ្វាយបង្គំវិញ។ តែព្រះយេស៊ូវបានពន្យល់ដល់នាងថា ព្រះជាម្ចាស់មិនមែនសព្វព្រះ ហឬទ័យនឹងកន្លែងថ្វាយបង្គំណាមួយនោះទេ តែព្រះអង្គចង់បង្ហាញថា ព្រះអង្គជាវិញ្ញាណ ដូច្នេះគ្រប់គ្នា អាចថ្វាយបង្គំព្រះគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់ មិនមែនចាំបាច់តែនៅយេរូសាឡិម ឬ ថ្វាយបង្គំនៅលើភ្នំនោះ ទេ។ មួយទៀតគឺជាចិត្តដែលជឿលើទ្រង់ពិត ហើយថ្វាយបង្គំដោយវិញ្ញាណ និងសេចក្តីពិត ដោយមិន មែនជាការសំដែងឡើយ តែចេញពីចិត្តខាងក្នុងវិញ។

សំនួរស្នូល៖ តើយើងត្រូវការថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់យ៉ាងដូចម្តេច? ហេតុអ្វីបានជាយើងត្រូវការថ្វាយបង្គំទ្រង់ ដោយវិញ្ញាណ និងសេចក្តីពិត?

3. រចនាសម្ព័ន្ធ

I. ការថ្វាយបង្គំដោយវិញ្ញាណ និងសេចក្តីពិត (ខ19-24)

II. ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមែស៊ី (ខ25-26)

4. តួសេចក្តី

ការថ្វាយបង្គំដោយវិញ្ញាណ និងសេចក្តីពិត (ខ19-24)

គំនិតរបស់សាសន៍យូដា និង សាសន៍សាម៉ារីគេគិតអំពីកន្លែងដែលពួកគេត្រូវថ្វាយបង្គំដែលព្រះសព្វព្រះហឬទ័យ(ចោទិយកថា12:2) គឺជាការថ្វាយបង្គំនៅក្នុងព្រះវិហារយេរូសាឡិម ដែល ជាកន្លែងដែលព្រះបានបង្គាប់ដាវីឌ និងប្រទានអំណាចដល់សាឡូម៉ូនឲ្យសង់ព្រះវិហារយេរូ សាឡិមឡើងវិញ។

មួយទៀត ភ្នំកេរ៉ាស៊ីម ភ្នំដែលនៅក្បែរសីគែម ដែលជាកន្លែងដែលលោកអ័ប្រាហាំស្អាងអាសនាដំបូងគេបង្អស់នៅពេលលោកចូលមកក្នុងទឹកដីសន្យា(លោក.12:6-7)។ភ្នំកេរ៉ាស៊ីមគឺជាទីដែលពួកអ៊ីស្រអែលត្រូវផ្សាយអំពីព្រះពររបស់ព្រះនៅពេលដែលគេនឹងចូល ទឹកដីសន្យា(ចោទិយកថា11:29-30,27:2-7។

· ឧទាហរណ៍៖ មានពួកជំនុំខ្ញុំម្នាក់តែងតែគិតថា ព្រះអង្គគង់នៅព្រះវិហារ ដូច្នេះគាត់តែងតែទៅ ថ្វាយបង្គំនៅព្រះវិហាររាល់ថ្ងៃអាទិត្យ តែគាត់មិនបានថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ចំណាយពេលជាមួយព្រះអង្គនៅផ្ទះឡើយ។

· ចម្លើយព្រះយេស៊ូវ(ខ21-24) សេចក្តីសង្រ្គោះចេញពីសាសន៍យូដា គឺជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផ្ទាល ឯការថ្វាយបង្គំមិនមែននៅកន្លែងទាំងពីរនេះទេ ហើយអ្នកដែលថ្វាយបង្គំដោយវិញ្ញាណ ត្រូវ ថ្វាយបង្គំនៅទីណាក៍បាន ពីព្រោះព្រះទ្រង់ជាវិញ្ញាណ។

· ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ជាគំរូក្នុងការថ្វាយបង្គំដល់ព្រះវរបិតាទ្រង់ គឺ ថ្វាយបង្គំដោយសេចក្តីពិត តាម

រយះព្រះយេស៊ូវហ្នឹងឯងដែលជាសេចក្តីពិត។ថ្វាយបង្គំ ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថ្វាយបង្គំដោយសេចក្តីពិតចេញពីក្នុងចិត្ត ដោយឥតមានការកុហក ថ្វាយបង្គំដោយមិនសំដែងចេញតែសំបកក្រៅ

- ឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែង៖ អំពីលោកគ្រូគង្វាលខ្ញុំ គឺខ្ញុំឃើញថា គាត់មានគំរូល្អ។

ក្រៅពីការថ្វាយបង្គំនៅព្រះវិហារ គឺគាត់តែងចំណាយជាមួយព្រះអង្គ ដោយការអានព្រះគម្ពីរ និងអធិស្ឋានផ្ទាល់ខ្លួនជានឹង ព្រះអង្គរាល់ពេលព្រឹកព្រលឹម និង រាល់ពេលយប់។ នេះមានន័យថា ការចំណាយពេលជាមួយព្រះអង្គ មិនមែនចាំបាច់តែនៅព្រះវិហារ បានថ្វាយបង្គំព្រះអង្គបាននោះទេ គឺនៅកន្លែងណាក៍បាន(យ៉ូហាន1:14)។

II. ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមែស៊ី (ខ25-26)

· នៅក្នុង(ខ25) នេះបានបង្ហាញពីស្រ្តីសាសន៍សាម៉ារីម្នាក់ដែលនៅតែងឿឆ្ងល់អំពី

សេចក្តីខាងវិញ្ញាណដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅកាន់នាងនៅឡើយ។ ប៉ុន្តែក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះនាងក៍ឆ្ងល់ថាព្រះយេស៊ូវជាព្រះមែស៊ីដែលត្រូវយាងមកនោះហើយ(យ៉ូហាន1:25)។

ពួកសាសន៍ សាម៉ារីសង្ឃឹមថា ព្រះមែស៊ីនឹងយាងមកមែន ប៉ុន្តែដោយព្រោះគេបានបដិសេធព្រះបន្ទូលតាមរយះពួក ហោរាបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ទើបធ្វើឲ្យពួកគេមិនអាចយល់ច្បាស់នូវសេចក្តីពិតដែលចែងអំពីទ្រង់។ មួយទៀតដោយសារ ពួកគេយល់ថា ព្រះមែស៊ីគឺជាគ្រូបង្រៀនបុណ្ណោះ។

នៅក្នុងខ16 ឃើញពាក្យមួយ «នោះគឺខ្ញុំនេះហើយ» ត្រង់ចំណុចនេះព្រះយេស៊ូវចង់បញ្ជាក់ប្រាប់ស្រ្តីនោះថា គឺទ្រង់ហើយជាព្រះមែស៊ីពិតប្រាកដដែលបានយាងមកហើយ ប៉ុន្តែទ្រង់មិនប្រាប់ពួកសាសន៍យូដាថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ីនោះឡើយ។

សេចក្តីបញ្ចាប់

- សរុបសេចក្តីមក៖ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរយ៉ូហាន4:19-26 នេះគឺបាននិយាយអំពី យើងត្រូវថ្វាយ

បង្គំព្រះអង្គដោយចិត្តដែលជឿលើទ្រង់ពិត ហើយថ្វាយបង្គំដោយវិញ្ញាណ និងសេចក្តីពិត ដោយមិន មែនជាការសំដែងខាងក្រៅ ឬដោយការកុហក ដើម្បីឲ្យមនុស្សឃើញ ប៉ុន្តែគឺចេញពីចិត្តខាងក្នុងវិញ។ ពីព្រះទ្រង់ជាវិញ្ញាណ ដូច្នេះយើងត្រូវតែថ្វាយបង្គំព្រះអង្គដោយវិញ្ញាណ និងសេចក្តីពិតដែលទទួល ស្គាល់ជាព្រះនៃយើងមែន ដោយមិនមែនការកុហកឡើយ។

មួយវិញទៀតព្រះជាម្ចាស់មិនមែនសព្វព្រះ ហឬទ័យនឹងកន្លែងថ្វាយបង្គំណាមួយនោះទេ តែព្រះអង្គចង់បង្ហាញថា ព្រះអង្គជាវិញ្ញាណ ដូច្នេះគ្រប់គ្នា អាចថ្វាយបង្គំព្រះគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់ មិនមែនចាំបាច់តែនៅយេរូសាឡិម ឬ ថ្វាយបង្គំនៅលើភ្នំនោះ ទេ។ មួយទៀត ព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញប្រាប់ ស្រ្តីសាសន៍សាម៉ារី ថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ីដែលបានយាងមកហើយ។

ទេវសាស្រ្ត

- ព្រះជាម្ចាស់ ជាព្រះដែលមានព្រះវត្តមានគង់នៅគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងពេលតែមួយ

(យ៉ូហាន1:14)ព្រះអង្គជា វិញ្ញាណ និង ជាព្រះនៃសេចក្តីពិតមែន។

- ព្រះយេស៊ូវជា ព្រះមែស៊ីដែលបានយាងមកមែន។ ទ្រង់ជាព្រះសង្គ្រោះដែលបានយាងមក រំដោះរាស្រ្តរបស់ទ្រង់ចេញពីក្រឹត្យវិន័យ និង អំពើបាបមនុស្សជាតិ។ ព្រះយេស៊ូវជា ហោរាដ៍បរិសុទ្ធដែរ។

- មនុស្សមានបាន ហើយខ្វះមិនដល់សិរីល្អនៃព្រះ(រ៉ូម3:23) តែងតែឆ្ងល់ និងមិនព្រមជឿលើសេចក្តីពិតនៃព្រះឡើយ។គេតែងតែយល់ឃើញពីព្រះដែនិងយាងសង្គ្រោះគេមិនប្រាកដ។

ការអនុវត្តន៍៖ ក្នុងនាមយើងជាគ្រីស្ទបរិស័ទ យើងដឹងថា ព្រះយេស៊ូវបានសង្គ្រោះយើងឲ្យរួចចំណងនៃ អំពើបាប ដោយព្រះគុណទ្រង់ ដូច្នេះយើងគួរតែឆ្លើយតបទៅព្រះអង្គ ដោយចិត្តជឿលើព្រះពិតប្រាកដ និងថ្វាយបង្គំព្រះអង្គទាំងវិញ្ញាណ និងសេចក្តីពិតដោយឥតមានការកុហក ឬគ្រាន់តែជាការសំដែងខាង ក្រៅឡើយ តែត្រូវថ្វាយបង្គំព្រះអង្គដោយអស់អំពីចិត្តវិញ។ និងមានពេលវេលាថ្វាយបងំព្រះអង្គផ្ទាល់ខ្លួន ដោយមិនមែនគ្រាន់តែទៅថ្វាយបង្គំព្រះអង្គនោះទេ តែត្រូវថ្វាយបង្គំគ្រប់ពេលវេលា និង គ្រប់ទីកន្លែងវិញ។