សេចក្តីជំនឿដោយឥតសង្ស័យលើព្រះយេស៊ូវ ម៉ាកុស ៥:២៥-៣៤

សេចក្តីផ្តើម

តើបងប្អូនសុខសប្បាយជាទេថ្ងៃនេះ? សំរាប់ខ្ញុំក៏សុខសប្បាយធម្មតាទេ។ តែខ្ញុំបាននៅនឹក

ចាំកាលពី ពីរបីខែមុន ខ្ញុំអត់សុខសប្បាយទេ គឺនៅពេលនោះខ្ញុំបានមានជំងឺមួយ ដែលអស់លោកអ្នកតែងថាខ្ញុំនឹងលើសឈាម។ នៅពេលនោះភ្នែកខ្ញុំត្រូវស្រអាប់ ហើយកំដៅខ្លាំង ធ្វើអោយខ្ញុំទៅជាទាញមាត់ម្ខាង។ នៅពេលនោះអ្នកគ្រូខាងព័ន្ធកិច្ច ក៏បាននាំខ្ញុំទៅមន្ទីពេទ្យសុខា។ លោកគ្រូក៏បានចាក់ថ្នាំអោយខ្ញុំបីថ្ងៃ មួយថ្ងៃមួយ ម្ជុយ ហើយព្យូសារ៉ូមបីកប្លោក។ តែនៅដល់ពេលត្រូវចេញពីពេទ្យវិញ ខ្ញុំដូចជានៅដដែល មាត់នៅ តែទាញម្ខាងដដែល។ ខ្ញុំពិតជាអរគុណព្រះអង្គណាស់នៅពេលមករៀនវិញ មានមិត្រភ័ត្រនៅសាលា បានអធិស្ឋានអោយ។ ពួកគាត់បានកំណត់គ្នាថា នៅពេលចប់ស្ងៀមស្ងាត់ត្រូវប្រជុំគ្នាអធិស្ឋានអោយខ្ញុំ។ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយទៅជំងឺនេះបានបាត់បន្តិចម្តងៗ រហូតបានមួយអាទិត្យខ្ញុំបានបាត់ទៅដោយមិនដឹងខ្លួន។ ខ្ញុំតែងមានជឿថាព្រះពិតជាព្យាលបាលខ្ញុំ នៅថ្ងៃណាមួយ ពេលនោះអារម្មណ៍ខ្ញុំពិតជាពិបាកណាស់ចំពោះជំងឺបែបនេះ ខ្ញុំពិតជាអរគុណព្រះអង្គណាស់ ដែលបានព្យាបាលខ្ញុំពេលនេះខ្ញុំបានជាសះស្បើយហើយ។

អាមែន!

ខ្ញុំដឹងថានៅលើផែនដីនេះ មនុស្សគ្រប់រូបក៏គេតែងតែប្រាថ្នាចង់បាននូវសេចក្តីសុខសាន្ត នៅក្នុងជីវិតរបស់គេជានិច្ច។ មិនថាអ្នកណា ជាអ្នកណាទេ មិនថាបងប្អូន ឬក៏ខ្ញុំទេ គឺតែងតែចង់បាននូវសេចក្តីសុខសាន្តនៅក្នុងជីវិតជានិច្ច។ ប៉ុន្តែជាការពិតមានកត្តាជាច្រើនយ៉ាងណាស់ ដែលចេះតែទាញ មនុស្សឲ្យចាកផុត ពីសេចក្តីសុខសាន្តទាំងនោះ។ ដូចជាអ្នកខ្លះ មានជម្ងឺ អ្នកខ្លះបាត់បង់មនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ ព្រាត់ប្រាសឪពុកម្តាយជាដើម។ ឯកត្តាចំបងដែលធ្វើឲ្យយើង មិនមាន សុខសាន្តនោះ គឺជម្ងឺនេះឯង ពីព្រោះបើសិនជាមានអ្នកណាម្នាក់កើតជម្ងឺនៅក្នុងខ្លួន យើងឃើញថា ជីវិតរបស់អ្នកនោះពោរពេញទៅ ដោយការឈឺចាប់ និងភាពអស់សង្ឃឹម ព្រមទាំងគ្មានជំនឿ ជឿជាក់លើខ្លួនទៀតផង។ ឧទាហរណ៍ជាក់ ស្តែងចេញពីព្រះគម្ពីរ អំពីរឿងមួយដែលបានកើតជាយូរមកហើយ គឺមានស្រ្តីម្នាក់ គាត់មានជម្ងឺអស់រយៈពេល១២ឆ្នាំ។ ស្រ្តីនោះ គាត់ខំស្វះស្វែងរកគ្រូពេទ្យជាច្រើនដើម្បីព្យាបាល ប៉ុន្តែ ពុំអាចព្យាបាលជាឡើយ ហើយជម្ងឺគាត់ក៏កាន់តែធ្ងន់ថែមទៀត ជាហេតុធ្វើឲ្យគាត់មានភាពអស់សង្ឃឹមយ៉ាងខ្លាំង នៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់។ ប៉ុន្តែថ្ងៃមួយគាត់បានឮដំណឹងពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទថា ទ្រង់អាចនឹងព្យាបាលមនុស្សខ្វាក់ មនុស្សខ្វិន មនុស្សពិការឲ្យជាសះស្បើយបាន។ គាត់ក៏ចូលទៅក្នុងហ្វូងមនុស្សជាច្រើនដើម្បីចូលទៅជិតព្រះយេស៊ូវ។ នៅពេលដែលគាត់ចូលទៅជិតព្រះយេស៊ូវ គាត់ក៏បានគិតក្នុងចិត្តថា “បើគាត់គ្រាន់តែពាល់ព្រះពស្រ្តរបស់ទ្រង់ នោះគាត់នឹងបានជាហើយ” នៅពេលដែលគាត់បានពាល់ ស្រាប់តែពេលនោះឯងមានព្រះចេស្តា ចេញពីព្រះយេស៊ូវ ហើយជម្ងឺរបស់គាត់បានជាភ្លាមមួយរំពេចនោះ។ យើងឃើញថា ស្រ្តីម្នាក់នេះ គាត់ បានជាពីជម្ងឺរបស់គាត់ មានន័យថា គាត់បានទទួលនូវសេចក្តីសុខសាន្តនៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់ឡើងវិញ ហើយសេចក្តីសុខសាន្តនេះឯង គឺបានមកដោយសារការដែលគាត់មានសេចក្តីជំនឿដោយឥតសង្ស័យលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។

សំនួរស្នូល៖ តើសចក្តីជំនឿដោយឥតសង្ស័យលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាសេចក្តីជំនឿយ៉ាងដូចម្តេច?

តួសេចក្តី

សូមអានបទគម្ពីរម៉ាកុស ៥:២៥-៣៤ ។ នៅក្នុងបទគម្ពីរនេះ ខ្ញុំបានបែង ចែកជាបីផ្នែកធំៗដូចខាងក្រោមនេះ៖

ជាបន្តទៀតនេះ សូមឲ្យយើងមើលពីការបកស្រាយនូវចំណុចនីមួយៗខាងក្រោមនេះ៖

I- សេចក្តីជំនឿដោយឥតសង្ស័យ គឺជាការដែលជឿដោយអស់ពីចិត្ត (ខ២៥-២៩)

នៅខ២៥-២៦ បានប្រាប់ថា មានស្រ្តីម្នាក់មានជម្ងឺធ្លាក់ឈាមអស់រយៈពេល១២ឆ្នាំ។ មិនមែនមានន័យថា ស្រ្តីនេះគាត់ទុកជម្ងឺរបស់គាត់ឲ្យឈឺរហូតដល់១២ឆ្នាំដោយមិនរវល់ក្នុងការព្យាបាលនោះទេ។ តាមពិតស្រ្តីម្នាក់នេះ គាត់ស្រឡាញ់ខ្លួនគាត់ណាស់ គឺគាត់បានយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការព្យាបាលណាស់ ពីព្រោះ ខ២៦បានប្រាប់យើងថា “នាងបានឈឺសន្ធឹកនៅក្នុងដៃគ្រូពេទ្យជាច្រើន ហើយបានចំណាយទ្រព្យសម្បត្តិទាំងប៉ុន្មាន “ នេះមានន័យថា គាត់យកចិត្តទុកដាក់នឹងការព្យាបាលជម្ងឺរបស់គាត់ណាស់ ដោយព្យាបាលនឹងគ្រូពេទ្យជាច្រើន ក្នុងនោះប្រហែលជាមិនត្រឹមតែគ្រូពេទ្យជាជនជាតិយូដាប៉ុណ្ណោះទេ ប្រហែលជាមានគ្រូពេទ្យសាសន៍ដទៃផងដែរ ដោយព្រោះសម័យនោះ ពួកយូដាស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ចក្រភពរ៉ូម។ ទោះបីជាគាត់ខំរកគ្រូពេទ្យព្យាបាលជម្ងឺរបស់គាត់យ៉ាងណា ក៏ជម្ងឺមិនបានជា ហើយកាន់តែធ្ងន់ថែមទៀតផង។ ម្យ៉ាងទៀតបើតាមទំនៀមទម្លាប់របស់សាសន៍យូដា ជាពិសេស ក្រិត្យវិន័យរបស់ពួកយូដាដែរ បើមានជម្ងឺបែបនេះ គេរាប់ថា ជាមនុស្សមិនស្អាត ហើយគាត់ត្រូវរស់នៅ ដាច់ដោយឡែកពីគេ (លេវីវិន័យ ១៥:២៥-២៨)។ ដូច្នេះយើងមើលពីអារម្មណ៍របស់ស្រ្តីម្នាក់នេះបន្តិច តើគាត់ មានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? យើងមើលពីមនុស្សដែលមានជម្ងឺប្រចាំកាយ ដែលមិនអាចព្យាបាលជា ឬអ្នកដែលមានទុក្ខលំបាកខ្លាំង ដែលមិនអាចមានអ្នកណាជួយបានដើម្បីដោះស្រាយនូវបញ្ហានៅក្នុងជីវិតរបស់គេបាន តើពួកគេមានអារម្មណ៍បែបណា? ឬមានលទ្ធផលដូចម្តេច? គឺពួកគេមាន ការអស់សង្ឃឹម យ៉ាងខ្លាំងរហូតដល់ទៅសម្លាប់ខ្លួន ដើម្បីឲ្យជីវិតបានចាកផុតពីទុក្ខលំបាកទាំងអស់នេះ។ ចុះចំណែកស្រ្តីដែលមានជម្ងឺម្នាក់នេះវិញ នៅពលដែលគាត់កំពុងតែមានជម្ងឺដែលមិនអាចព្យាបាលបាន ហើយថែមទាំងសង្គមមនុស្សបានបោះបង់នាងចោល តើជីវិតរបស់គាត់ទៅជាយ៉ាងម៉េចវិញ? ការដែលគាត់ មានជម្ងឺនេះ គឺជាបញ្ហាដ៏លំបាកខ្លាំងមែនទែន សម្រាប់ការរស់នៅរបស់គាត់ ពិបាកទាំងខ្លួនឯងផង និងពិបាកជាមួយអ្នកដទៃផង។ បើយើងមើលពី អារម្មណ៍របស់គាត់ គឺគាត់ចង់បានជាពីជម្ងឺណាស់ ពីព្រោះជីវិតទទួលការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង តែមើលគាត់មិនបានសម្លាប់ខ្លួននោះទេ គាត់ខំតស៊ូជាមួយជម្ងឺរបស់គាត់រហូតដល់ទៅ១២ឆ្នាំវិញ។ ដូច្នេះ តើអ្នកណាដែលអាចនឹងជួយដោះស្រាយនូវបញ្ហារបស់គាត់បាន? នៅក្នុងខ២៧ បានប្រាប់យើងថា គាត់បានឮពីព្រះយេស៊ូវ។ ដូច្នេះកាលណាយើងកំពុងតែជួបប្រទះនូវបញ្ហាក្នុងជីវិត ឬមានជម្ងឺដែរ ហើយបាន ឮគេនិយាយពីគ្រូពេទ្យ ឬអ្នកណាម្នាក់ដែលអាចនឹងព្យាបាលជម្ងឺឲ្យជាបាន នោះយើងក៏ខំស្វែងរកគ្រូពេទ្យនោះដើម្បីនឹងព្យាបាលជម្ងឺរបស់ខ្លួនដែរ ឬក៏ឲ្យអ្នកនោះជួយដោះស្រាយនូវបញ្ហារបស់យើងជាមិនខាន។ នៅស្រុកខ្មែរយើង អ្នកដែលមានជម្ងឺ ឲ្យតែបានឮល្បីថា នៅទីណាមានគ្រូពូកែមើលជម្ងឺ គឺពួកគេនាំគ្នាសម្រុកទៅរកគ្រូនោះភ្លាម។ ជាក់ស្តែងដូចជាឳពុកខ្ញុំមានជំងឺ ធ្លាយក្រពះ ហើយអាការៈចេះតែចុកក្នុងពោះក៏បានឮគ្រូខ្មែរពូកែម្នាក់នៅក្នុងស្រុកក៏ទៅរកតែជួយមិនបានទេ ក៏បានទៅពេទ្យ មិត្រភាពខ្មែរសូវៀតម្តង នៅទៅនោះក៏ត្រូវវះកាត់ភ្លាមៗតែម្តង ព្រោះវាជាដំណាក់កាលចុងក្រោយហើយ ហើយខ្ញុំផ្ទាល់ក៏បានអធិស្ឋានអោយគាត់ដែរ។ បន្ទាប់ពីបានចេញពីពេទ្យមួយខែ គាត់នៅតែចុកខ្លះទៀត ខ្ញុំហើយបងប្រុសខ្ញុំ ពិភាក្សាគ្នាក៏ត្រូវបញ្ជួនគាត់មកពេទ្យម្តងទៀត តែមុនពេលមកពេទ្យ ខ្ញុំក៏បានសុំអនុញ្ញាតិអោយគាត់បានទៅព្រះវិហារ អោយគ្រួអធិស្ឋានអោយ ព្រោះនៅពេលនោះគឺជាថ្ងៃដែលក្រុមគ្រូៗនៅភ្នំពេញ និងសង្ហាក់បូរីបង្រៀនពីរបៀនអធិស្ឋានប្រោសជំងឺ។ អរគុណព្រះអង្គឃើញថា ក្រោយមកឳពុកខ្ញុំបានជាវិញ។ តែឥឡូវនេះយើងមើលពីស្រ្តីដែលធ្លាក់ឈាម១២ឆ្នាំនេះវិញ នៅពេលដែលគាត់បានឮដំណឹងពីព្រះយេស៊ូវ ហើយគាត់ក៏បានឮល្បីពីព្រះនាមទ្រង់ផងដែរ នោះគាត់ក៏បានស្វែងរកទ្រង់ដែរ តើព្រះយេស៊ូវនឹងធ្វើឲ្យគាត់អស់សង្ឃឹមឬទេ? នៅក្នុងខ២៧ បានប្រាប់យើងថា ស្រ្តីនោះក៏បាន ប្រជ្រៀតចូលទៅ ក្នុងហ្វូងមនុស្ស នេះបញ្ជាក់ថា សេចក្តីជំនឿរបស់គាត់ខ្លាំងមែនទែនលើព្រះយេស៊ូវ។ ពីព្រោះយើងមើល គាត់ប្រជ្រៀតចូលទៅក្នុងហ្វូងមនុស្ស គឺពិបាកណាស់ ម្យ៉ាងទៀត គាត់ជាស្រ្តីដែលមានកំលាំងខ្សោយ ហើយថែមទាំងមានជម្ងឺទៀត ហើយប្រហែលជាគាត់ខំបិទបាំងមុខមាត់គាត់កុំឲ្យគេមើលស្គាល់ហើយ ពីព្រោះបើគេស្គាល់គាត់ថា គាត់ជាមនុស្សមិនស្អាត (ធ្លាក់ឈាម) នោះគេនឹងមិនអោយគាត់មកជិតទេ។ ប៉ុន្តែដោយសារគាត់មានជំនឿយ៉ាងអស់ពីចិត្តចំពោះព្រះយេស៊ូវ គាត់ខិតខំពុះពារគ្រប់បែបយ៉ាងដើម្បីឲ្យបានចូលទៅជិតព្រះយេស៊ូវ។ ខ២៨ បានប្រាប់ថា “ គាត់គិតថា បើគ្រាន់ តែពាល់ព្រះពស្រ្តទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ នោះនឹងបានជាហើយ” នេះបញ្ជាក់ថា សេចក្តីជំនឿរបស់គាត់ គឺជា សេចក្តីជំនឿដោយឥតមានការសង្ស័យអ្វីទាំងអស់ មានន័យថា គាត់បានជឿយ៉ាងអស់ពីចិត្ត របស់គាត់ លើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ នៅខ២៩ បានប្រាប់ថា គាត់បានរួចពី សេចក្តីវេទនារបស់គាត់ដូចជាការដែល គាត់មានសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមែន។ ចុះចំណែកយើងនៅពេលដែលយើងមានជម្ងឺ ឬបញ្ហាលំបាក ដូចជាយើងទទួលការបៀតបៀនពីមនុស្សនៅក្នុងសង្គមដោយព្រោះជំនឿរបស់យើង ឬសង្គមមិនរាប់អានយើង ឬមានបញ្ហានៅក្នុង គ្រួសារដែលមិនអាចដោះស្រាយបាន តើយើងនៅតែមានជំនឿដោយឥតសង្ស័យលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដូចជាស្រ្តីធ្លាក់ឈាមនេះដែរឬទេ? ដូច្នេះ នៅពេលដែលយើងមានបញ្ហាលំបាកនៅក្នុងជីវិត សូមឲ្យ យើងបានដាក់សេចក្តីជំនឿរបស់យើងយ៉ាងអស់ពីចិត្តលើព្រះយេស៊ូវ នោះទ្រង់អាចនឹងជួយដោះ ស្រាយនូវបញ្ហារបស់យើងបាន។ ព្រះយេស៊ូវ ទ្រង់ជាព្រះដែលមានអំណាចអស្ចារ្យ ទ្រង់នឹង ព្យាបាលយើង ដោះស្រាយបញ្ហាឲ្យយើងបានពិតប្រាកដ ដែលទ្រង់ខុសពីគ្រូដែលល្បីនៅលើផែនដីនេះ ឲ្យតែយើងមានសេចក្តីជំនឿដោយអស់ពីចិត្តដោយឥតសង្ស័យលើទ្រង់។

II-សេចក្តីជំនឿដោយឥតសង្ស័យ គឺត្រូវមានភាពស្មោះត្រង់ និងការទទួលស្គាល់ (ខ៣០-៣៣)

សេចក្តីជំនឿដោយឥតសង្ស័យលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មិនត្រឹមតែឲ្យជឿដោយអស់ពីចិត្តប៉ុណ្ណោះ ទេ គឺយើងក៏ត្រូវមានភាពស្មោះត្រង់ចំពោះខ្លួនឯង និងចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ព្រមទាំងទទួលស្គាល់នូវអ្វីដែលខ្លួនបានធ្វើដែរ។ ដូចជានៅខ៣០ បានប្រាប់ថា ព្រះយេស៊ូវ ទ្រង់បានជ្រាបថា “មានព្រះ ចេស្តាចេញពីទ្រង់”។ ហេតុអ្វីបានជាព្រះចេស្តារបស់ព្រះចេញពីអង្គទ្រង់? ហេតុអីបានជាទៅគ្របដណ្តប់លើមនុស្សតែម្នាក់វិញ? ដូច្នេះព្រះចេស្តារបស់ព្រះមិនមែនចេះតែចេញនោះទេ លុះត្រាតែអ្នកដែល ត្រូវការទ្រង់ មាន សេចក្តីជំនឿផងដែរ។ នៅក្នុងចំណោមមនុស្សជាច្រើននាក់ ព្រះចេស្តារបស់ព្រះ បានចេញទៅលើស្រ្តីដែលធ្លាក់ឈាមតែម្នាក់ គឺដោយព្រោះតែសេចក្តីជំនឿរបស់គាត់ មានការប្រកបជាមួយព្រះចេស្តារបស់ព្រះ ហើយទ្រង់ក៏ប្រោសឲ្យគាត់បានជាដោយសារសេចក្តីជំនឿរបស់គាត់ នោះឯង។ នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានដឹងថា មានព្រះចេស្តាចេញពីទ្រង់ ទ្រង់ក៏បានបែរអង្គទ្រង់ ទៅរកហ្វូងមនុស្ស ហើយសួររកអ្នកដែលបានធ្វើការនេះ។ ប៉ុន្តែនៅខ៣១ ពួកសិស្សបានទូលទ្រង់ថា ទ្រង់ឃើញថា ហ្វូងមនុស្សប្រជ្រៀតទ្រង់ដែរ ម្តេចឡើយក៏មានបន្ទូលថា អ្នកណាពាល់ទ្រង់ដូច្នេះ?។ ពួកសិស្សគេអត់ដឹងការនេះទេ តែព្រះយេស៊ូវទ្រង់ជ្រាបការនេះ ហើយទ្រង់ចង់ឲ្យស្រ្តីដែលពាល់ទ្រង់ នេះមានភាពស្មោះត្រង់ និងទទួលស្គាល់ចំពោះអ្វីដែលនាងបានធ្វើ នៅខ៣២ ទ្រង់ក៏ងាកទត ទីជុំវិញ នឹងរកអ្នកណាដែលបានធ្វើនោះ។ ដូច្នេះនៅខ៣៣ បានប្រាប់ថា ក្រោយពីព្រះអង្គបានសួររក អ្នកដែលបានពាល់ទ្រង់ “នាងក៏បានចូលមកសារភាពទាំងភ័យញ័រ” នេះបញ្ជាក់ថា នាងមានភាព ស្មោះត្រង់ ហើយទទួលស្គាល់នូវអ្វីដែលនាងបានធ្វើ ចំពោះព្រះយេស៊ូវ ។ យើងឃើញថា ហេតុអ្វី បានជាស្រ្តីម្នាក់នេះភ័យញ័រ? គឺដោយព្រោះនាងបានធ្វើការនេះដោយលាក់កំបាំងមិនឲ្យគេដឹង។ មួយទៀត អំពីភាពមិនស្អាតរបស់ខ្លួន ខ្លាចក្រែងព្រះអង្គរករឿង ដោយព្រោះនាងជាស្រ្តីដែលគេរាប់ថា “មិនស្អាត” ដែលមិនអាចនៅក្នុងចំណោមមនុស្សដែលស្អាតបានឡើយ (ច្បាប់របស់សាសន៍យូដា)។ នាងបានប្រាប់រឿងរ៉ាវទាំងអស់ដែលកើតឡើងចំពោះនាងដោយភាពស្មោះត្រង់ បញ្ជាក់ថានាងហ៊ាន ទទួលនូវអ្វីៗដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត។ ដូច្នេះនៅក្នុងខ៣៣នេះ បានប្រាប់យើងថាស្រ្តីម្នាក់នេះ នាងមាន ភាពស្មោះត្រង់នឹងសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្លួន ព្រមទាំងហ៊ានទទួលស្គាល់នូវអ្វីដែលនាងបានប្រព្រឹត្ត ផងដែរ។ សេចក្តីជំនឿមិនត្រឹមតែឲ្យយើងជឿឲ្យអស់ពីចិត្តប៉ុណ្ណោះទេ តែយើងក៏ ត្រូវមានភាពស្មោះត្រង់ និងទទួលស្គាល់ផងដែរ។ ចុះចំណែកយើងវិញ នៅពេលដែលយើងបានប្រព្រឹត្តការមិនល្អ នៅក្នុងជីវិត តើយើងហ៊ានសារភាពចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរឬទេ? នៅពេលដែលយើងហ៊ានសារភាពនូវអ្វី ដែលយើងបានប្រព្រឹត្ត ហើយឈប់ប្រព្រឹត្តការនោះទៀតមានន័យថា យើងមានសេចក្តីជំនឿស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេស៊ូវ ហើយព្រះអង្គនឹងអត់ទោសឲ្យយើងជាមិនខាន ។

III-សេចក្តីជំនឿដែលជឿអស់ពីចិត្ត និងមានភាពស្មោះត្រង់នាំឲ្យមានការសង្រ្គោះ (ខ៣៤)

យើងឃើញថា ស្រ្តីធ្លាក់ឈាម១២ឆ្នាំនេះដោយសារការដែលគាត់មានសេចក្តីជំនឿស្មោះត្រង់ ហើយជឿដោយអស់ពីចិត្តរបស់គាត់ នោះគាត់ក៏បានទទួលនូវសេចក្តីសង្រ្គោះ ដូចជាមានគាត់មានជំនឿមែន ពីព្រោះនៅខ៣៤ បានប្រាប់ថា “កូនស្រីអើយ” គឺបញ្ជាក់ ថា ព្រះយេស៊ូវ ទ្រង់បានទទួលនាងធ្វើជាសមាជិកម្នាក់នៅក្នុងគ្រួសារទ្រង់។ សេចក្តីជំនឿនាងបានជួយ សង្រ្គោះនាងហើយ មានន័យថា នាងបានរួចពីសេចក្តីឈឺចាប់ និងសេចក្តីវេទនា ហើយនាងបានទទួលនូវសេចក្តីសុខសាន្តនៅក្នុងជីវិត មិនត្រឹមតែជីវិតខាងសាច់ឈាម ប៉ុណ្ណោះទេ គឺថែមទាំងជីវិតខាងព្រលឹងវិញ្ញាណផងដែរ។ ព្រះយេស៊ូវ ទ្រង់បានជួយសង្រ្គោះនាង ដោយព្រោះសេចក្តីជំនឿរបស់នាងដែលជឿលើទ្រង់ដោយស្មោះត្រង់អស់ពីចិត្ត ដោយឥតមានការសង្ស័យអ្វីឡើយ។ ដូច្នេះយើងឃើញថា ដោយសារជំនឿស្មោះត្រង់ដោយអស់ពីចិត្ត ហើយហ៊ានទទួល ស្គាល់នូវអ្វី ដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្តនាំឲ្យយើងបានទទួលនូវសេចក្តីសង្រ្គោះសម្រាប់ជីវិតរបស់យើងម្នាក់ៗ។ ហើយព្រះអង្គក៏បានរាប់យើងថា ជាសមាជិកនៅក្នុងគ្រួសារនៃព្រះដែរ។ នៅពេលដែលយើង ទទួលជឿលើទ្រង់ហើយ នោះទ្រង់បានរាប់យើងជាកូនទ្រង់។ តែកុំអោយយល់ច្រឡុំថា ពេលជឿលើព្រះអង្គហើយលែងមានជំងឺ ឬមិនមានភាពលំបាក់នោះ គឺយើងនៅតែមានជៀសមិនរួចព្រោះយើងលើ ផែនដី រស់នៅជាមួយនឹងបាប តែសំខាន់យើងនៅតែជឿលើទ្រង់វិញ ព្រោះយើងបានសង្គ្រោះហើយ។

សេចក្តីបញ្ចប់

សរុបគំនិតស្នូល

សរុបសេចក្តីមក សេចក្តីជំនឿរបស់ស្រ្តីធ្លាក់ឈាមនេះ គឺជឿដោយស្មោះត្រង់អស់ពីចិត្ត ហើយឥតសង្ស័យអ្វីទាំងអស់ ហើយនៅទីបញ្ចប់ដោយសារសេចក្តីជំនឿនេះ នាងក៏បានទទួលនូវ សេចក្តីសង្រ្គោះ គឺបានជាសះស្បើយពីជម្ងឺរ៉ាំរ៉ៃរបស់នាង មិនត្រឹមតែជម្ងឺប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជីវិតខាងព្រលឹងវិញ្ញាណរបស់នាងក៏បានសង្រ្គោះដែរ។

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ

ជាមួយគ្នានៅក្នុងអត្ថបទនេះ បានបង្ហាញឲ្យយើងមើលឃើញថា ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ជាព្រះដែល ជ្រាបដឹងពីអ្វីៗដែលបានកើតឡើង (មានព្រះចេស្តាចេញពីទ្រង់) ដែលមនុស្សមិនអាចដឹងបាន ដ្បិតទ្រង់ ជាព្រះ ហើយមានព្រះចេស្តាផង ដូច្នេះទ្រង់ដឹងថា មានអ្វីកើតឡើង។ ជាមួយគ្នា ព្រះអង្គមានអំណាចចេស្តាអាចប្រោសជម្ងឺរ៉ាំងរ៉ៃដែលគ្រូពេទ្យនៅលើលោកនេះមិនអាចព្យាបាលជាបាន តែទ្រង់អាចព្យាបាលជាបានចំពោះអស់អ្នកដែលពិតជាជឿលើទ្រង់ដោយអស់ពីចិត្ត ឥតមានសង្ស័យអ្វីសោះលើទ្រង់។

មនុស្ស

ព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យ ចង់ឲ្យមនុស្សបានសារភាពនូវអំពើបាបរបស់ខ្លួនដែលបានប្រព្រឹត្ត ហើយបែរមករកទ្រង់វិញ ដោយទទួលជឿលើទ្រង់ដោយស្មោះត្រង់អស់ពីចិត្ត នោះទ្រង់នឹងអត់ទោសបាបឲ្យ ហើយបានរាប់ជាកូនទ្រង់ទៀតផង ដូចជាស្ត្រីនោះដែរ។

ការអនុវត្ត

យើងទាំងអស់គ្នា នៅពេលដែលយើងមានបញ្ហាលំបាកដូចស្រ្តីនេះ តើយើងមានសេចក្តីជំនឿដូចស្រ្តីនេះដែរឬទេ? នៅពេលដែលយើងមានបញ្ហា តើយើងហ៊ានចូលមកជិតព្រះអង្គដែរឬទេ? ដូច្នេះ បងប្អូនទាំងអស់គ្នាអើយ! នៅពេលយើងមានបញ្ហាលំបាកសូមឲ្យ យើងទាំងអស់គ្នាមានសេចក្តីជំនឿដូចស្រ្តីធ្លាក់ឈាមម្នាក់នេះ ហើយចូលមកជិតព្រះអង្គ ដោយសេចក្តីជំនឿ ដោយអស់ពីចិត្តរបស់យើង នោះព្រះអង្គនឹងជួយយើង។ សូមឲ្យយើង នៅតែបន្តរក្សាសេចក្តីជំនឿដោយស្មោះត្រង់ អស់ពីចិត្តដោយឥតសង្ស័យលើព្រះយេស៊ូវ ទោះបីជាពេលខ្លះ យើងជួបការលំបាកក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែរក្សាសេចក្តីជំនឿនេះ ដោយមានសង្ឃឹមថា ព្រះអង្គនឹងជួយយើងឲ្យបានរួចពីការទាំងអស់ ដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង សូមចូលទៅជិតទ្រង់ដោយអធិស្ឋាន ទាំងមានចិត្តចង់អោយទ្រង់ជួយ រូមទាំងការដាក់ជំនឿលើទ្រង់១០០%។ ព្រះអង្គបានរាប់ យើងជាសមាជិករបស់ទ្រង់ ហើយយើងក៏បានទទួលសេចក្តី សង្រ្គោះ ដ៏ធំឧត្តមសម្រាប់ជីវិតរបស់យើងម្នាក់ៗដែរ ចូរឲ្យយើងថ្លែងការអរព្រះគុណទ្រង់ចំពោះសេចក្តីមេត្តាករុណា សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលទ្រង់មាន ចំពោះយើងទាំងអស់គ្នា។ កិច្ចការ១៦:៣១ “ចូរជឿដល់ ព្រះ អម្ចាស់យេស៊ូវទៅនោះនឹងបានសង្រ្គោះហើយ ព្រមទាំង ក្រុមគ្រួសារលោកផង”។ អាម៉ែន!

ឯកសារយោង

១-ព្រះគម្ពីរសិក្សា សញ្ញាចាស់ និងសញ្ញាថ្មី

២-សៀវភៅស្ពានចម្លងអត្ថាធិប្បាយព្រះគម្ពីរ ភាគទី៦ (កណ្ឌដំណឹងល្អ ម៉ាថាយ ដល់កិច្ចការ)

និពន្ធដោយលោក ហ្វីលេមីង ដន, បកប្រែដោយ កញ្ញាហុង សុម៉ាល័យ កែសម្រួលដោយ អ្នកគ្រូ អាលីស កំបាំង បោះពុម្ពដោយគ្រឹះស្ថានផលិតសៀវភៅប្រភពប្រាជ្ញា

៣- ព្រះគម្ពីរជាភាសាខ្មែរបច្ចុប្បន្ន សញ្ញាថ្មី

៤- កម្មវិធីព្រះគម្ពីរជាភាសាខ្មែរ (Khmer Bible Concordance)