ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់មានសេចក្តីមេត្តាករុណា ទំនុកដំកើង ១០៣:១១-១៨

សេចក្តីផ្តើម៖

មានស្តេចមួយអង្គដែលមានព្រះទ័យមេត្តាករុណាចំពោះពួកឈ្លើយសឹកដែលចាប់យកមក

បាន ទ្រង់មិនបានធ្វើអ្វីទៅតាមកំហឹងរបស់ទ្រង់ទេ។

សង្ខេបបទគម្ពីរ៖

ផ្ទៃមេឃខ្ពស់យ៉ាងនោះព្រះហឬទ័យមេត្តាករុណចំពោះអ្នកដែលកោតខ្លាចព្រះអង្គ ក៏ខ្ពស់ យ៉ាងដូច្នោះដែរ។ សេចក្តីមេត្តាករុណាទ្រង់ធំជាងឪពុកម្តាយ។ ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់បានផ្តល់កំណើតដល់មនុស្ស ទ្រង់បីចាច់ថែរក្សា។

សំនួរស្នូល៖ តើសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះអង្គនោះមានទំហំប៉ុណ្ណាដែរ? ហើយមានលក្ខណៈយ៉ាងដូចម្តេច?

តួសេចក្តី៖

១. សេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ធំជាងអ្វីៗទាំងអស់ (ខ១១-១២)

- ខ្ពស់លើសអស់ទាំងជាន់នៃផ្ទៃមេឃ (ខ១១)

- សេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ធំទូលាយ (ខ១២)

ឧទាហរណ៍៖ មនុស្សមិនអាចវាស់ស្ទង់ពីជំរៅចិត្តមនុស្សបានទេ។

២. សេចក្តីមេត្តាករុណាទ្រង់ធំជាងឪពុកម្តាយ (ខ១៣-១៦)

- ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់បានផ្តល់កំណើតដល់មនុស្ស (ខ១៣-១៤)

- ទ្រង់បីចាច់ថែរក្សា (ខ១៥)

- ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ធ្វើអោយជីវិតមានចលនា(ខ១៦)

ឧទាហរណ៍៖ លោកពួម្នាក់បានជួយសង្គ្រោះកូនរបស់គាត់នៅពេលលង់ទឹក។

៣. សេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់នៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ច(ខ១៧-១៨)

- គឺគ្មានទីបញ្ចប់ឡើយ (ខ១៧)

- បង្ហួរដល់កូនចៅរាប់ពាក់ដំណ ចំពោះអ្នកកោតខ្លាចទ្រង់(ខ១៨)

សេចក្តីផ្តើម៖

ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់មានពេញទៅដោយសេចក្តីមេត្តាករុណា ហើយក៏សប្បុរសដែរ ទ្រង់តែងផ្តល់យើងមិនសំចៃឡើយ។ ព្រះអង្គបានផ្សាយសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ រហូតគ្រប់ទាំងដំណមនុស្សតទៅ។ ព្រះអង្គបានផ្តល់មកអោយយើងដោយសារព្រះគុណ ហើយទ្រង់មិនចង់បានអ្វីពីយើងវិញទេ។

            សេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះអង្គ នោះវិសេសលើសជាងអ្វីៗទាំងអស់ ហើយក៏មានទំហំធំជាងចិត្ត មេត្តាករុណារបស់ឪពុកម្តាយទៅទៀត។ ហើយសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់នោះជាប់នៅស្ថិតស្ថេរយូរ អង្វែងអស់កល្បជានិច្ច។

ទេវសាស្ត្រ៖

 សេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះយេស៊ូវ មិនចេះផុតឡើយ តាំងពីអតីតកាល រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន និងតរៀងទៅអនាគត់ដែរ។ ព្រះយេស៊ូវស្គាល់សេចក្តីកំខ្សោយរបស់មនុស្ស ហេតុនេះហើយព្រះអង្គមានព្រះហឬទ័យសន្តោសដល់មនុស្សដែលកោតខ្លាចទ្រង់ (លូកា១:៥០)។

មនុស្ស៖

មនុស្សគេមិនបានមើលសេចក្តីមេត្តាករុណានេះទេ គេថែមទាំងជិះជាន់មនុស្សក្រីក្រថែមទៀត។

អនុវត្តន៍៖

ដូច្នេះយើងត្រូវចែករំលែងសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះ នៅចំពោះមនុស្សដទៃទៀត អោយគេបានដឹង។ បន្ទាបមកបង្ហាញសេចក្តីមេត្តាករុណា និងសេចក្តីអាណិតអាសូរចំពោះមនុស្សដែលក្រលំបាក និងគ្មានអាហារបរិភោគផង។