ព្រះជាម្ចាស់បង្ហាញព្រះហឬទ័យរបស់ទ្រង់ចំពោះក្រុងនីនីវេដល់យ៉ូណាស យ៉ូណាស 4:6-11

សេចក្ដីផ្ដើម:

មានក្មេងស្រីម្នាក់រស់នៅមណ្ឌកុមារកំព្រាដែលកន្លែងគ្រីស្ទបរិស័ទ។ គាត់ជាមនុស្សម្នាក់

ដែលមិនសូវយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការសិក្សាប៉ុន្មានទេ។ នៅពេលដែលគាត់រៀនថ្នាក់ទី១២ ពេលម៉ោងរៀន គាត់តែងតែគេចសាលាទៅដើរលេងជាមួយមិត្តភក្តិ ទៅផ្សារដើរលេង និងធ្វើអីតាមតែចិត្តរបស់ខ្លួនចង់ធ្វើ។ ពីមួយខែទៅមួយខែបានកន្លងផុតទៅ ហើយការប្រលងបាក់ឌុបក៏ឈានមកដល់ ហើយគាត់មានសេចក្តីភ័យខ្លាច និងបារម្ភណ៍ចំពោះការប្រលងធ្លាក់ជាខ្លាំង ពេលនោះគាត់ក៏បាននឹងចាំពីព្រះជាម្ចាស់ ហើយគាត់ក៏បាននិយាយទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់ថា “ប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ជាព្រះពិតមែន សូមទ្រង់ជួយកូនអោយប្រលងជាប់ថា្នក់ទី១២ ហើយប្រសិនបើកូនបានជាប់ទី១២មែននោះ កូននឹងថ្វាយជីវិតខ្ញុំទៅកាន់ព្រះអង្គ ហើយនិងបំរើទ្រង់អស់មួយជីវិត។ ការប្រលងក៏បានមកដល់ ហើយលទ្ធិផលគាត់ក៏បានប្រលងជាប់បាក់ឌុបមែន ប៉ុន្តែគាត់បែរជាមិនចង់បំរើព្រះជាម្ចាស់ គឺគាត់ធ្វើការវិញ។ ដូច្នោះ គាត់ព្យាយាមរត់គេចពីព្រះជាម្ចាស់ និងគេចវេសពីគំរោងផែនការណ៍របស់ព្រះ មិនតែប៉ុណ្ណោះ គាត់មានគំនិតចង់ទៅធ្វើការរកលុយដើម្បីជួយផ្គត់ផ្គង់ដល់ក្រុមគ្រួសារគាត់ និងខ្លួនគាត់។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានឡើងមកភ្នំពេញដើម្បីដាក់ពាក្យធ្វើការងារ ប៉ុន្តែគ្រប់ទីកន្លែងដែលគាត់ដាក់ពាក្យនោះ គឺតែងតែធ្លាក់ ហើយគាត់មិនអាចរកការងារបានធ្វើនោះទេ។ ពេលនោះ ក៏មានអង្គការមួយកន្លែងបានហៅគាត់ទៅធ្វើការជាបុគ្គលិកមើលថែរក្សាកុមារ គាត់ក៏បានសំរេចចិត្តទៅធ្វើការនៅកន្លែងនោះ។ នៅពេលដែលគាត់ធ្វើនៅទីនោះ ក៏មានបុគ្គលិដទៃទៀតបានលើកទឹកចិត្ត និងជំរុញចិត្តគាត់ជាច្រើនដង អោយទៅរៀននៅសាលាព្រះគម្ពីរ ហើយធ្វើការបំរើព្រះ កុំយកទ្រព្យសម្បត្តិក្នុលោកិយនេះជាធំឡើយ។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានអធិស្ឋាន និងសួរព្រះពីការនេះទីបំផុតគាត់ក៏បានសំរេចចិត្តមករៀននៅសាលាព្រះគម្ពីរ ក្នុងគោលបំណងដើម្បីធ្វើការបំរើព្រះជាម្ចាស់។ បើយើងក្រលេកមកមើល សាច់រឿងរបស់លោកយ៉ូណាសវិញ គឺមានភាពស្រដៀងគ្នាទៅនឹងក្មេងស្រីខាងលើនេះដែរ។ ហើយនៅថ្ងែនេះ យើងនឹងរៀនជាមួយគ្នាអំពីព្រះជាម្ចាស់បង្ហាញព្រះហឬទ័យរបស់ទ្រង់ចំពោះក្រុងនីនីវេ ដល់លោកយ៉ូណាស។

សំនួរស្នូល:

តើព្រះជាម្ចាស់បង្ហាញព្រះហឬទ័យរបស់ទ្រង់ចំពោះក្រុងនីនីវេដល់យ៉ូណាសដោយរបៀបណា? តើព្រះ អង្គមានព្រះហឬទ័យយ៉ាងចំពោះមនុស្សនៅក្រុនីនីវេ និងមនុស្សទាំងអស់?

នៅក្នុងដើមកណ្ឌគម្ពីរយ៉ូណាសយើងឃើញថា ព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅលោកយ៉ូណាសអោយទៅប្រកាសប្រាប់ពួកទីក្រុងនីនីវេអោយប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាប។ ប៉ុន្តែលោកយ៉ូណាសបានរត់ទៅឯក្រុងតើសីសវិញ ដើម្បីអោយរួចពីព្រះភក្រ្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយលោកបានចុះនាវា១ជាមួយគេ។ ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់ ទ្រង់បានធ្វើអោយអោយមានខ្យល់យ៉ាងខ្លាំងមកលើសមុទ្រ ក៏កើតមានព្យុះយ៉ាងធំ ដល់ម្លេះទើបបាននាវារកកល់តែនឹងបែកបាក់ទៅ។ នៅពេលនោះ ពួកជើងឈ្នួលក៏ស្លុតចិត្តពីដំណើររឿងនោះ ហើយពួកគេក៏បានអំពាវនាវដល់ព្រះរបស់គេរៀងខ្លួន។ បន្ទាប់មក ពួកគេក៏បានចាប់ឆ្នោតអោយបានដឹង ជាការអាក្រក់កើតដល់ពួកគេនោះមកពីណា នោះគេក៏ចាប់ត្រូវលើលោកយ៉ូណាស រួចគេក៏សួរពីដំណើររឿងរបស់លោកយ៉ូណាស់ ហើយយ៉ូណាសក៏បានឆ្លើយប្រាប់គេថា ខ្ញុំជាសាសន៍ហេព្រើរ ហើយជាអ្នកកោតខ្លាចដល់ព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃស្ថានសួគ៌ និងជាព្រះដែលបង្កើតសមុទ្រ និងដីគោលផង។ ពួកគេក៏មានសេចក្តីស្ញែងខ្លាចក្រៃលែង ហើយគេបានដឹងថា យ៉ូណាសកំពុងរត់គេចពីព្រះភក្រ្តព្រះយេហូវ៉ា ក្រោយមកគេបានចាប់លោកបោះទៅក្នុងសមុទ្រ រួចសមុទ្រក៏ស្ងប់ទៅ ដូច្នេះមនុស្សទាំងនោះ គេមានសេចក្តីកោតខ្លាចដល់ព្រះយេហូវ៉ាជាខ្លាំង។ ឯព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់បានបំរុងអោយមានត្រី១យ៉ាងធំសំរាប់លេបយ៉ូណាស ហើយយ៉ូណាសបាននៅក្នុងពោះត្រី ៣យប់៣ថ្ងែ។ នៅពេលនោះ យ៉ូណាសក៏បានអធិស្ឋាន និងអំពាវនាវទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់ ព្រមទាំងទទួលស្គាល់ថា សេចក្តីសង្រ្គោះ នោះកើតមកតែពីព្រះអង្គមួយទេ រួចមកព្រះអង្គបានបង្គាប់ដល់ត្រីអោយក្អែគាត់ចេញមកលើដីគោក។លុះក្រោយមក យើងឃើញថា យ៉ូណាសបានទៅឯក្រុងនីនីវេតាមព្រះបន្ទូល របស់ព្រះ ហើយគាត់បានដើរ១ថ្ងែក្នុងការប្រកាសថា នៅតែ៤០ថ្ងែទៀត នោះក្រុងនីនីវេនឹងត្រូវបំផ្លាញហើយ។ ពួកបណ្តាលជននៅក្រុងនីនីវេ នៅពេលដែលគេបានលឺនោះក៏នាំគ្នាប្រែចិត្ត ហើយក៏មានការតមអត់ ហើយស្លៀកសំពត់ធ្មៃ ចាប់តាំងពីអ្នកធំរហូតដល់អ្នកតូចជាងគេ។ ដំណឹងនោះ បានលឺដល់ស្តេចនៃក្រុងនីនីវេ រួចទ្រង់ក្រោកឡើងចាកពីបល្ល៍ង្ក ដោះព្រះពស្រ្តចេញ ក៏ទៅគ្រលុំអង្គដោយផែះវិញ។ ហើយស្តេច ក៏ប្រកាសប្រាប់ដល់រដ្ឋមន្រ្តីថា មិនត្រូវអោយមនុស្ស ឬសត្វភ្លក់ ស៊ី ឬផឹកអ្វីអោយសោះ ហើយត្រូវអោយគេអំពាវនាវយ៉ាងខ្លាំងដល់ព្រះ។ ប្រហែលជាព្រះ ទ្រង់នឹងប្រែព្រះហឫទ័យ ហើយបំផ្លាញគំនិត ដើម្បីមិនអោយគេវិនាសទៅ។ ព្រះទ្រង់ទតឃើញការទាំងប៉ុន្មានដែលគេធ្វើ រួចទ្រង់ក៏ប្រែគំនិតពីការអាក្រក់ ដែលទ្រងគំរាមគេថា នឹងធ្វើដល់គេ ហើយទ្រង់លែងធ្វើទៅ ហើយការនោះជាទីទំនាស់ចិត្តយ៉ូណាសជាខ្លាំង ហើយគាត់ក៏ខឹង ពីព្រោះគាត់ដឹងថា ព្រះនឹងអត់ទោសដល់គេ ទើបបានជាគាត់រត់គេច។ ហើយដោយព្រោះការនោះ បានជាគាត់សូមព្រះអង្គអោយដកជីវិតទៅ។ នោះគាត់ក៏ចេញទៅអង្គុយជ្រកនៅក្រោមម្លប់ ដើម្បីចាំមើលការអី្វដែលនឹងកើតឡើងដល់ទីក្រុង។

ទី១: ព្រះអោយយ៉ូណាសជួបនូវបទពិសោធន៏ផ្ទាល់ខ្លួន (៦-៩)

ទី២: ព្រះអង្គក៏ពន្យល់ពីព្រះហឬទ័យទ្រង់ដល់យ៉ូណាស (១០-១១)

ការកាត់ស្រាយ:

នៅក្នុងខ(៦) ព្រះជាម្ចាស់បានផ្តល់ផាសុខភាពបន្ថែមទៀត ដល់លោកយ៉ូណាស ដែលជាហោរាមិនស្តាបិបង្គាប់ព្រះ។ ព្រះបានបំរុងអោយមានដើមវលិ្លដុះឡើង ដើម្បីធ្វើជាម្លប់ពីលើក្បាលលោកយ៉ូណាស ប្រយោជន៍អោយលោកបានរួចពីសេចក្តីតប់ប្រមល់ ហើយគាត់មានសេចក្តីអំណរជាខ្លាំងដោយព្រោះដើមវលិ្លនោះ។ យើងដឹងថា ដើមវលិ្លអាចជាប្រភេទដើមវលិ្លម្យ៉ាងដែលបង្កើតប្រេង ហើយវាអាចដុះបានប្រវែងប្រហែល 3,5 ម៉ែត្រ ព្រមទាំងមានស្លឹកធំៗ។ លុះព្រឹកឡើង ព្រះជាម្ចាស់បានបំរុងអោយមានដង្កូវមកស៊ីដើមវលិ្ល អោយក្រៀមស្វិតអស់ទៅ (៧)។ នៅពេលដែលថ្ងែបានរះឡើងពីទិសខាងកើត នោះក៏ចាំងក្បាលលោកជាខ្លាំង ហើយធើ្វអោយលោកខ្សោះល្វើយទៅ បន្ទាប់មក លោកយ៉ូណាសបានសូមអោយខ្លួនបានស្លាប់ជាជាងរស់នៅ ដូចគ្នាទៅនឹងខ(៣) ដោយឃ្លានេះលោកយ៉ូណាសយល់ថា ការដែលព្រះជាម្ចាស់បានផ្តល់សេចក្តីមេត្តាករុណាដល់ពួកក្រុងនីនីវេ គឺមានន័យថា ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់លែងមានសេចក្តីស្រលាញ់ចំពោះពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទៀតហើយ។ នៅ

ក្នុងខ(១០) ព្រះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលទៅកាន់យ៉ូណាស ពីដើមវលិ្លដែលដុះក្នុងមួយយប់ ហើយវិនាសទៅក្នុងមួយយប់នោះ ត្រង់ចំនុចនេះគឺបង្ហាញតំលៃដែលមិនស្ថិតស្ថេរបានយូរ។ ក្នុងខ(១១) ព្រះអង្គបានមានបន្ទូលសួរយ៉ូណាសថា តើមិនគួរអោយអញអាល័យចំពោះក្រុងនីនីវេ......? ព្រះជាអ្នកមានបន្ទូលមុន(1:1-2) ហើយក៏ជាអ្នកដែលមានបន្ទូលចុងក្រោយដែរ។ បេសកកម្មដែលទ្រង់បានបង្គាប់ដល់យ៉ូណាស គឺបង្ហាញអំពីសេចក្តីមេត្តាករុណា និងសេចក្តីអាណិតអាសូរដែលទ្រង់មានចំពោះពួកក្រុងនីនីវេ ហើយពាក្យចុងក្រោយដែលទ្រង់មានបន្ទូលមកកាន់យ៉ូណាស គឺបង្ហាញអំពីការដែលទ្រង់យកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះជីវិតមនុស្ស និងសត្វ។ “ព្រះទ្រង់មិនត្រឹមតែទំនុកបំរុងចំពោះមនុស្ស និងសត្វប៉ុណ្ណោះទេ”(ទំនុកដំកើង៣៦:៦) ប៉ុន្តែទ្រង់ថែមទាំង “មិនរីករាយចំពោះសេចក្តីស្លាប់របស់មនុស្សអាក្រក់ទេ គឺចូលចិត្តអោយគេលះបង់ចោលផ្លូវរបស់ខ្លួនហើយមានជីវិតរស់នៅវិញ” (អេសេគាល៣៣:១១)។ លោកយ៉ូណាស និងពួកអ៊ីស្រាអែល មានទំលាប់អរសប្បាយចំពោះសេចក្តីមេត្តាករុណាដ៏ពិសេសដែលព្រះជាម្ចាស់មានចំពោះពួកគេ ហើយតែងប្រាថ្នាចង់អោយព្រះជាម្ចាស់មានសេចក្តីក្រោធចំពោះពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកគេវិញ។ ត្រង់ចំនុចនេះ ព្រះជាម្ចាស់ស្តីបន្ទោសអោយមានការដូរចិត្តចេញ ដោយបង្ហាញពីសេចក្តីមេត្តាករុណាដែលប្រកបដោយព្រះគុណរបស់ទ្រង់វិញ។

សរុបសេចក្ដីមក:

សរុបសេចក្ដីមកយើងឃើញថា ការដែលព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញព្រះហឬទ័យទ្រង់ទៅដល់យ៉ូណាសដោយព្រះអង្គអនុញ្ញាត្តឲ្យគាត់ជួបរឿងដែលនាំឲ្យគាត់ក្ដៅក្រហាយក្នុងចិត្តចំពោះអ្វីដែល គាត់មិនបានធ្វើសោះ ជាការមួយដើម្បីឲ្យគាត់បានយល់ច្បាស់ពីព្រះហឬទ័យព្រះ ថាព្រះអង្គស្រលាញ់ មនុស្សនៅក្នុងទីក្រុងនីនីវេកំរិតណា ទាំងដែលពួកគេមិនដឹងថាពួកគេកំពុងធ្វើអ្វីផងនោះ! ពេលខ្លះជីវិតរបស់យើងដូចគ្នាទៅនឹងលោកយ៉ូណាសដែរ ពេលខ្លះយើងមានអារម្មណ៏មិនចង់ឲ្យខ្មាំងសត្រូវ ឬមនុស្សដែលយើងស្អប់បានទទួលសេចក្ដីសង្រ្គោះទេ! ជាពិសេសមនុស្សដែលធ្វើឲ្យយើងឈឺចាប់។ ប្រសិនបើនៅក្នុងភូមិ ឬក៏នៅក្នុងសហគមន៏ដែលយើងរស់នៅមានក្រុមគ្រួសារដែលស្អប់យើង ដែលធ្លាប់ធ្វើការអាក្រក់ដល់ក្រុមគ្រួសារយើង ឬធ្វើអាក្រក់ដាក់យើង ប្រហែលជាយើងមានអារម្មណ៏ថា មិនចង់អោយពួកគេបានសង្រ្គោះនោះទេ! ដោយព្រោះអ្នកហ្នឹងធ្លាប់ធ្វើឲ្យយើងមានរបួសផ្លូវចិត្ត ហើយប៉ះពាល់ដល់គំនិតអារម្មណ៏របស់យើង យើងមិនងាយនឹងបំភ្លេចបាន។ ខ្ញុំចាំរឿងមួយ: រឿងនេះគឺជារឿងពិត មានបុរសម្នាក់ មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តសៀមរាប! នៅក្នុង សម័យពុលពត ពួកពុលពតបានចាប់ឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ព្រមទាំងគាត់ផងដែរ ហើយពួកគេបាន សំលាប់ឪពុកម្ដាយរបស់គាត់នៅនឹងមុខគាត់តែម្ដង។ ប៉ុន្តែគាត់បានរួចជីវិត ហើយបានទៅរស់នៅ អាមេរិច គាត់ក៏បានស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបានទទួលជឿព្រះអង្គ។ ប្រហែលជាង២០ឆ្នាំក្រោយមក គាត់ក៏បានមកលេងស្រុកកំណើតហើយចង់អត់ទោសអោយបុរសដែលបានសំលាប់ឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ តែនៅពេលដែលគាត់ជួបបុរសម្នាក់នោះ រូបភាពទាំងប៉ុន្មានដែលបុរសនោះបានសំលាប់ ឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បានមកក្នុងគំនិតគាត់វិញ ពាក្យដែលគាត់ចង់និយាយថា អត់ទោសឲ្យបែរជានិយាយមិនចេញ។ លើកទី២ គាត់មកម្ដងទៀត គាត់នៅតែមិនអាចធ្វើបាន! លុះលើកទី៣គាត់មកជួបបុរសនោះម្ដងទៀត ទើបគាត់អាចបាននិយាយថា ខ្ញុំអត់ទោសឲ្យអ្នក។ ដូច្នេះយើងឃើញថា បុរសម្នាក់នេះ ប្រហែលជាគាត់គិតថា មនុស្សអាក្រក់ដែលសំលាប់ដល់គ្រួសារគាត់បែបហ្នឹង មិនសក្កិសមនឹងទទួលនូវការអត់ទោសពីគាត់ និងទទួលសេចក្ដីសង្រ្គោះពីព្រះឡើយ! ពេល ខ្លះយើងឃើញ យើងឮពីពត៍មាន ឬដំណឹងរំលោភសំលាប់ ប្លង់កំហែងយ៉ាងសាហាវនៅក្នុងសហគន៍របស់យើង ប្រហែលជាក្នុងគំនិតយើងគិតថា មនុស្សទាំងនោះមិនសមទទួលការអត់ទោសពីព្រះឡើយ! ពួកគេសមនឹងទទួលការជំនុំជំរះរបស់ព្រះ ខ្ញុំមិនគួរទៅផ្យាយដំណឹងល្អដល់ពួកគេទេ! ប៉ុន្តែយើងត្រូវដឹងថា បំណងព្រះហឬទ័យរបស់ព្រះ ទ្រង់ស្រលាញ់ដល់មនុស្សទាំងអស់ មិនថាអ្នកនោះអាក្រក់ប៉ុណ្ណា មានបាបធ្ងន់កំរិតណានោះទេ! ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គចង់ឲ្យពួកគេបានទទួលការសង្រ្គោះរួចពីបាប ដោយព្រោះទ្រង់ជ្រាបថា ពួកគេមិនស្គាល់ឆ្វេងមិនស្គាល់ស្ដាំនោះទេ! ពួកគេបានមិនដឹងថា ការដែលពួកគេធ្វើជាការដែលទាស់ប្រឆាំងនឹងព្រះនោះទេ! ដូច្នេះតើយើងអាចធ្វើដូចម៉េចបាន? យើងត្រូវដឹង ហើយសួរថា “WWJD” What Would Jesus Do? តើព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានធ្វើអ្វីខ្លះ?

ទេវសាស្រ្តា: មុនពេលដែលព្រះយេស៊ូវសុគតនៅលើឈើឆ្កាង តើព្រះអង្គមានបន្ទូលយ៉ាងដូចម៉េច? ព្រះអង្គទូលទៅព្រះវរបិតាថា សូមកុំរាប់បាបគេឡើយ! ដ្បិតពួកគេមិនដឹងថា គេកំពុងធ្វើអីនោះទេ! ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទ្រង់ជាព្រះដែលមានព្រះហឬទ័យស្រលាញ់ដល់មនុស្សទាំងអស់ ទោះបីជាអ្នកនោះជាមនុស្ស ខ្វាក់ ខ្វិន គថ្លង់ ខ្មៅស អាក្រក់ល្អ ស្អាតយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះអង្គស្រលាញ់ ពួកគេទាំងអស់ ជាពិសេសមនុស្សដែលមានបាបពីព្រោះមនុស្ស គឺជាស្នាព្រះហស្ដដែលព្រះអង្គបង្កើតមក។ ព្រះអង្គមានព្រះហឬទ័យចង់អោយមនុស្សទាំងអស់ បានទទួលសេចក្ដីសង្រ្គោះអោយរួចពី អំពើបាប ហើយមានទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះអង្គឡើងវិញ។ ដោយសារតែសេចក្ដីស្រលាញ់ដ៏ធំធេងនេះ បានជាទ្រង់ស៊ូរងទុក្ខសុគតជំនួសអំពើបាបរបស់មនុស្សទាំងអស់។

ការអនុវត្តន៏:

សំរាប់យើងដែលជាគ្រីស្ទបរិស័ទ ព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅយើងអោយរួចពីអំណាចរបស់លោកិយហើយ ហើយយើងមិនមែនជារបស់លោកិយទៀតទេ! តែទ្រង់បានបញ្ជូនយើងទៅក្នុងលោកិយ ដើម្បីឲ្យយើងធ្វើជាពន្លឺ និងជាអំបិល។ យើងមានភារកិច្ចក្នុងការនាំសេចក្ដីសង្រ្គោះ របស់ព្រះទៅគ្រប់សណ្ឋាននៃមនុស្ស មិនថាអ្នកនោះធ្លាប់ធ្វើការអាក្រក់កំរិតណានោះទេ! ភារកិច្ចយើង តែ១គត់គឺ នាំដំណឹងល្អនៃទៅដល់គ្រប់មនុស្ស។