ការដឹកនាំថ្វាយបង្គំព្រះ (កូឡ៉ុស3:12-17)

2.    សេចក្តីផ្តើម

នៅក្នុងពួកជំនុំមួយនៅភ្នំពេញ ពួកជំនុំនោះចេះតែឈ្លោះប្រកែកគ្នា ដោយសារតែសមាជិក មានការយល់ដឹងពីការថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ។ ពួកជំនុំខ្លះទៅបានយករឿងផ្ទាល់ខ្លួនមកនិយាយគ្នា ក្នុង

ពេលថា្វយបង្គំព្រះអង្គ។ ហើយនៅពេលដែលថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ស្តាប់គ្រូអធិប្បាយម្តងៗ គឺគ្មាននរណាគេយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់នូវសារបន្ទូលទ្រង់ឡើយ។ មើលទៅមានភាពរញេរញៃ មែនទែននៅក្នុងពួកជំនុំ។ នេះគឺជារឿងមួយដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងសង្គមគ្រីស្ទបរិស័ទ ជាក់ស្តែងនៅក្នុងស្រុកខ្មែរ។ តើព្រះជាម្ចាស់មានព្រះហឬទ័យយ៉ាងម៉េចចំពោះ ការរួមចិត្តគ្នា ក្នុងការថ្វាយបង្គំដល់ព្រះ?

3.   សង្ខេបបទគម្ពីរ

រចនាសម្ពន្ធ័

1/ ការជួយគ្នាក្នុងការដឹកនាំថ្វាយបង្គំព្រះ(12-15)

2/ រួមគ្នាច្រៀងសរសើរដំកើងព្រះគ្រីស្ទ(16-17)

 សំណួរស្នូល៖  តើយើងត្រូវធ្វើដូចម្តេចចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងព្រះគ្រីស្ទ?

                        យើងអាចធ្វើគ្រប់ការទាំងអស់ដូចម្តេចខ្លះ?

តួសេចក្តី

1/ ការជួយគ្នាក្នុងការដឹកនាំថ្វាយបង្គំព្រះ(12-15) (12-15)

Ø  នៅក្នុងខ(12-15) បាននិយាយថា យើងត្រូវតែមិនគ្រាន់តែទៅព្រះវិហារថ្វាយបង្គំព្រះអង្គនោះទេប៉ុន្តែពួកជំនុំអាចធ្វើអ្វីដែលល្អដែលយើងអាចធ្វើ និងជួយបាននៅក្នុងពួកជំនុំ។ អស់អ្នកដែលមានដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ជ្រើសរើសនៃព្រះជាព្រះបរិសុទ្ធនិងជាទីស្រឡាញ់គួរតែទន់ទាបនិងមានចិត្ដអាណិតអាសូរចំពោះមនុស្សទាំងអស់។ 

  ខណៈពេលដែលនៅក្នុងពិភពលោកនេះជាកន្លែងដែលមានអំពើពុករលួយច្រើនណាស់នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង, ពេលខ្លះកើតឡើងជម្លោះ។ ប៉ុន្តែវាគឺជាកាតព្វកិច្ចរបស់យើងដើម្បីអត់ទោសអោយគ្នាទៅវិញទៅមកតាមរយៈការយកតម្រាប់តាមការអត់ទោសដែលយើងត្រូវបានសង្គ្រោះ។ 

    2/ រួមគ្នាច្រៀងសរសើរដំកើងព្រះគ្រីស្ទ(16-17)

នៅក្នុងខ(16-17) បានរំលឹកថា កុំឲ្យភ្លេចអរព្រះគុណដល់ព្រះដែលអាចជួយក្នុងការធ្វើឱ្យយើង

ជាទីគាប់ព្រះហឫទ័យមនុស្សទាំងអស់។ 

ដំណឹងល្អគឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ មនុស្សជាច្រើនមានពាក្យនោះទេប៉ុន្តែវាស្ថិតនៅក្នុងពួកគេតិចតួច; វាមានអំណាចលើពួកគេឡើយ។ ព្រលឹងដែលបានប្រកបដោយសេចក្ដីសុខនៅពេលដែលយើងមានពេញលេញនៃបទគម្ពីរនិងព្រះគុណរបស់ព្រះគ្រិស្ដ។ ប៉ុន្ដែ ពេលយើងច្រៀងបទទំនុកតម្កើង យើងត្រូវតែទទួលរងផលប៉ះពាល់ជាមួយនឹងអ្វីដែលយើង      ច្រៀង។ 

អ្វីដែលយើងត្រូវបានជួលអំពី, អនុញ្ញាតឱ្យពួកយើងធ្វើរឿងរាល់ក្នុងព្រះនាមព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ, ហើយនៅក្នុងការជឿការពឹងផ្អែកលើគាត់។ អស់អ្នកដែលបានធ្វើទាំងអស់ក្នុងព្រះនាមរបស់ព្រះគ្រីស្ទនឹងមិនចង់មានបញ្ហានៃការអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះបិតា។

សរុបសេចក្តី

          

ទេសាស្រ្ត

  ព្រះយេស៊ូវ៖  ទ្រង់ជាស្ពានមេត្រីរវាងមនុស្ស និងទ្រង់(អេភេសូរ2:14) ដើម្បីមានការទំនាក់ទំនងនឹងទ្រង់វិញ។ ព្រះគ្រីស្ទជាព្រះសណ្ធិតក្នងពួកអ្នកជឿ(កូល៉ុស1:27)។  ព្រះអង្គពេញដោសេរីល្អ ទ្រង់សាក សមនឹងលើកសរសើរ។ ព្រះអង្គថែរក្សា និង ផ្គុតផ្គង់ដល់ពួកអ្នកជឿ។ ព្រះអង្គជាព្រះនៃការអត់ទោស មនុស្សមានបាប និងមេនសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះរាស្រ្តរបស់ទ្រង់។

មនុស្ស៖  ពួកគេត្រូវការការពារមកពីព្រះគ្រីស្ទ។ មនុស្សមានបាប និងជួបសេចក្តីល្បួងច្រើន។  មនុស្សត្រូវការអត់ទោស និងមានសេចក្តីស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចព្រះគ្រីស្ទបានស្រឡាញ់ និងអត់ទោសដល់គេដែរ។

ការអនុវត្តន៍

        ដោយសារព្រះគ្រីស្ទបានអាណិតស្រឡាញ់ដល់យើង នោះយើងត្រូវមានចិត្ត ស្រឡា្គញ់ និង មានចិត្តអាណិត អត់ទោសគ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទដែរ(១កូរិន13:4-5)។យើងមិនត្រូវភ្លេចអរព្រះគុណដល់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ ដោយព្រះគុណទ្រង់។យើងត្រូវរួមចិត្តតែ១ ដោយច្រៀងសរសើដំកើងព្រះគ្រីស្ទរាល់ថ្ងៃ មិនត្រូវភ្លេចឡើយ។