ការត្រាស់ហៅដើម្បីធ្វើជាទីបញ្ចេញពរ លោកុប្បត្តិ. ១២:១-៥

សេចក្តីផ្តើម៖ រឿងចៅប្រុសសំណប់ : មានលោកតាម្នាក់ ដែលរស់នៅជាមួយចៅប្រុសសំណប់
ម្នាក់ ដោយសារ តាមានភាពជរាណាស់ហើយ នោះគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ គេគឺចៅប្រុសជាអ្នកធ្វើ។ ចៅប្រុសនោះពិតជា មានការស្តាប់បង្គាប់ដល់លោកតាខ្លាំងណាស់។ ហើយលទ្ធិផលនៃការស្តាប់បង្គាប់នឹងធ្វើតាមរបស់ចៅ ប្រុសសំណប់នោះ គឺត្រូវបានលោកតាពេញចិត្ត នឹងមានការស្រលាញ់ខ្លាំងមែនទែន។

សង្ខេបបទគម្ពីរ : នៅក្នុងគម្ពីរលោកុប្បត្តិ ១២:១-៥ នេះគឺព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅលោកអាប្រាហាំ ដើម្បីឲ្យគាត់ចេញពីញ្ញាតិសន្តានខ្លួន ដើម្បីនឹងទៅកន្លែងដែលព្រះទ្រង់នឹងឲ្យទៅ។ ទន្ទឹមនឹងការប្រាប់ឲ្យ ទៅនោះ ព្រះអង្គបានផ្តល់ជាព្រះបន្ទូលសន្យាដល់អាប្រាហាំ ចំនួន៤ធំៗ គឺឲ្យលោកមាននគរ១យ៉ាងធំពី គាត់ ទ្រង់នឹងឲ្យពរដល់គាត់ ហើយក៏ទ្រង់នឹងលើកឈ្មោះលោកឲ្យបានកាន់តែធំឡើយង មិនតែប៉ុណ្ណោះ ទ្រង់សន្យាថា តាមរយះលោកមនុស្សនឹងទទួលបានព្រះពរ។ នោះលោកក៏បានចេញទៅតាមបង្គាប់ របស់ព្រះជាម្ចាស់ ដោយបាននាំយកទាំងប្រពន្ធ កូន ក្មួយនឹងទ្រព្យទៅជាមួយផង។

សំនួរស្នូល: តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីឲ្យឲ្យក្លាយជាទីបញ្ចេញពរដល់អ្នកផ្សេងទៀត?

ចំនុចកាត់ស្រាយ

ការត្រាស់ហៅឲ្យចេញពីស្រុកកំណើត (១២:១)

ព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅលោកអ័ប្រាហាំដើម្បីនឹងគាត់ចេញពីញ្ញាតិសន្តានគាត់ ព្រមទាំងពីផ្ទះ ឪពុកគាត់ផង ហើយទៅកន្លែងដែលព្រះទ្រង់នឹងផ្តល់ឲ្យ។ ទ្រង់ហៅឲ្យគាត់ចេញដើម្បីនឹងធ្វើបេសកកម្ម ថ្វាយដល់ព្រះអង្គ។

ឧទាហរណ៍ៈ នៅពេលដែលបុរសទៅរៀបការគេមានប្រពន្ធ នោះតាមប្រពៃណីរបស់របស់ខ្មែរ កូន ប្រុសត្រូវទៅលាចេញពីផ្ទះម្តាយ ឪពុកខ្លួនទៅនៅផ្ទះខាងប្រពន្ធខ្លួន ដែលមិនទាន់ដឹងច្បាស់ពីទំនៀម ទំលាប់ ឬរបៀបរស់នៅរបស់គ្រួសារខាងប្រពន្ធឡើយ។

ព្រះពរបន្ថែមលើការត្រាស់ហៅ (១២:២-៣)

ទន្ទឹមនឹងការប្រាប់ នឹងបង្ហាញពីផ្លូវឲ្យទៅរបស់ព្រះដល់អ័ប្រាហាំ នោះទ្រង់បានផ្តល់នូវសេចក្តី សន្យាដល់អ័ប្រាហាំ ដើម្បីឲ្យគាត់មានអភ័យឯកសិទ្ធក្នុងការទទួលបានឈ្មោះល្បីល្បាញ មានប្រជាជាតិ យ៉ាងច្រើនចេញពីលោកទៅ ហើយក៏ទទួលបានព្រះពរដ៏ច្រើនសន្ធឹកពីព្រះ ព្រមទាំងគាត់មានឯកសិទ្ធក្នុង ការបញ្ចេញព្រះពរដល់អ្នកដទៃផងដែរ ព្រះពររបស់ព្រះចេញពីលោកទៅ។

លោកយេរាមា ព្រះមិនត្រឹមតែត្រាស់ហៅគាត់ឲ្យចេញធ្វើបេសកកម្មប៉ុណ្ណោះ នោះទ្រង់ក៏ប្រាប់ថា ឲ្យគេក្លាហាន ហើយទ្រង់បានដាក់ព្រះបន្ទូលទ្រង់នៅក្នុងមាត់របស់យេរេមា (យេរេមា ១:៧-៩)។

ឧទាហរណ៍ៈ នៅក្នុងសង្គម ឬនៅក្នុងពិភពលោកបច្ចុប្បន្ន ដើម្បីឲ្យគេមានមុខមាត់ធំ មានដំណែង ដើម្បីឲ្យអ្នកឯទៀតស្គាល់ ឬមានលុយច្រើនបាន នោះមនុស្សមួយចំនួយ ឬមន្រ្តីមួយចំនួន គេយកលុយ ទៅទិញ តំណែងបុណ្យស័ក្តិ ដើម្បីឲ្យគេមានឈ្មោះល្បីល្បាញ នឹងគេស្គាល់ច្រើនបាន។

ការចេញទៅដោយឥតលក្ខខណ្ឌ (១២:៤-៥)

លោកអ័ប្រាហាំគាត់ពិតជាមានការប្តេជ្ញាខ្ពស់មែនទែន ទោះបីកន្លែងដែលគាត់នឹងទៅនោះ គាត់មិន ដឹងទាល់តែសោះក៏ដោយ ក៏គាត់មានជំនឿថា ព្រះនឹងរៀបផ្លូវសំរាបគាត់ ហើយគាត់បានចេញពីញ្ញាតិ ពីផ្ទះ ឪពុកទៅកន្លែងដែលព្រះឲ្យទៅដោយឥតបារម្ភឡើយ។

លោកយ៉ូណាស នៅពេលដែលព្រះឲ្យគាតទៅនីនីវ៉េ ព្រះប្រាប់ពីគោលបំណងរបស់ទ្រង់យ៉ាងច្បាស់ ក្នុងការប្រាបក្រុងនោះពីសេចក្តីជំនុំជំរះរបស់ព្រះនឹងមកដល់ពួកគេ ប៉ុន្តែគាត់មិនបានស្តាប់បង្គាប់ នឹងទៅ តាមការបង្គាប់របស់ព្រះឡើយ (យ៉ូណ. ១:១-៣)។ ខុសស្រឡះពីអ័ប្រាហាំគាត់ទៅទាំងមិនដឹងច្បាសសោះ

• ចំនុចដំបូងដើម្បីអាចក្លាយជាទីបញ្ចេញពរបាន គឺជាការដែលទាមទារឲ្យមានការចេញទៅ តាមអ្វីដែលព្រះបង្គាប់ដោយឥតលក្ខខណ្ឌ។

IV. សរុបសេចក្តី

ឃើញថាទោះបីអ័ប្រាហាំមិនដឹងថាព្រះឲ្យគាត់ទៅណា ធ្វើអ្វីច្បាស់ នោះគាត់នៅតែស្តាប់បង្គាប់ នឹងធ្វើ តាមការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះ ដោយឥតសង្ស័យ។

V. ទេវសាស្រ្ត'

ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ជ្រាបគ្រប់ទាំងអស់ ហើយទ្រង់តែងតែប្រើអ្នកបំរើទ្រង់ឲ្យធ្វើបេសកកម្ម ព្រមទាំង កំណត់ត្រើយ នឹងរៀបចាំផ្លូវសំរាប់គេ (សុភា. ១៦:១)។ ព្រះយេស៊ូវយាងមក ដើម្បីផ្តល់ឲ្យមនុស្សទទួល បានព្រះពរ គឺយាងមកសំរាប់សុគតសង្រ្គោះបាបគេ (ម៉ាកុ.១៥:៣៧-៣៨) ហើយនៅពេលដែលគេជឿនោះ ព្រះពររបស់គេនគរស្ថានសួគ៌ (កូល. ៣:២៤; ម៉ាថ. ១៩:២៩; លូក. ២៣:៣៩-៤៣)។ តែមនុស្សពេលខ្លះ គេមិនមានការស្តាប់ នឹងទុកចិត្តដូចករណីអ័ប្រាហាំឡើយ។ ប្រសិនបើមិនមានអ្វីដែលជាសេចក្តីសង្ឃឹម ពិត ឬគោលដៅជាក់លាក់ នោះគេមិនធ្វើឡើយ ពិសេសពេលនរណាម្នាក់ណែនាំគឺមិនទៅ។

VI. ការអនុវត្តន៍

ដូច្នេះខ្ញុំនឹងពួកជំនុំ ពួកយើងគួរតែនឹងទុកចិត្ត ហើយយល់ព្រមស្តាប់តាមការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះ សំរាប់បំរើឲ្យបេសកកម្មដំណឹងល្អរបស់ព្រះ ឲ្យមនុស្សគេបានព្រះពរ នឹងជីវិតតាមរយះយើងដែរ។