លោកុប្បត្តិ ៣:១-២៤​​​​​ ដើមហេតុនៃការធ្វើបេសកកម្ម

សេចក្តីផ្តើម៖មេសារស់នៅក្នុងភូមិក្រាំងហុង ហើយក៏បានជួបនឹងលោកគ្រូគង្វាលឌីណា
មកពីភ្នំពេញ។ លោក គង្វាលឌីណាក៏ចាប់ផ្តើមសំណេះសំណាលគ្នាប្រហែលជាមួយម៉ោង បន្ទាប់មកទៀតគ្រូគង្វាលឌីណាក៏សួរ ទៅមេសាថា នៅភូមិក្រាំងហុងប្រជាជនចូលចិត្តធ្វើអ្វីខ្លះ មេសាឆ្លើយថា ពួកគេចូលចិត្តធ្វើស្រែចំការ ហើយគ្រូគង្វាលឌីណាសួរទៅមេសាថា តើពួកគេមានជំនឿលើអ្វី? មេសាឆ្លើយថា ពួកគេមានជឿលើគ្រូ មន្តអាគមន៍ ជឿលើវិញ្ញាណដើមឈើ នៅពេលដែលកូនចៅឈឺ ពួកគេជឿថា ប្រាកដជាកូនចៅរបស់ ពួកគេបានធ្វើមួយខុសនិងវិញ្ញាណដើមឈឺបានជាកូនចៅរបស់ពួកគេធ្លាក់ខ្លួនឈឺដូច្នេះ ហើយពួកគេបាន នាំគ្នាទិញក្បាលជ្រូកសែនឲ្យវិញ្ញាណដើមឈើ ដើម្បីឲ្យកូនចៅរបស់ពួកគេជាពីជំងឺ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ពួក គេបាននាំគ្នាបង់ស្រន់ដុំថ្ម ពួកគេគិតថា មានអ្នកតានៅក្នុងដុំថ្ម លោកគ្រូឌីណាសួរទៅមេសាថា តើពួកគេ ធ្វើបែបនេះត្រឹមត្រូវឬទេ? មេសាឆ្លើយថា មិនត្រឹមត្រូវនោះទេ វាជាការប្រព្រឹត្តិនូវអំពើបាប។ តាមរយៈ សាច់រឿងនេះបានបង្ហាញថាប្រជាជននៅភូមិក្រាំងហុងបានធ្លាក់ចូលក្នុងអំពើបាប ហើយនៅព្រះគម្ពីរ លោកុប្បត្តិ ៣:១-២៤ នេះក៏ជាសាច់រឿងមួយដែលបង្ហាញអំពីដើមហេតុរបស់មនុស្សធ្លាក់ក្នុងអំពើបាបដែរ តើដើមហេតុនៃការធ្វើបេសកកម្មជាអ្វី?

    II.        សង្ខេបបទគម្ពីរ

ជាក់ស្តែងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរលោកុប្បត្តិ ៣:១-២៤ នេះប្រាប់អំពីអ័ដាម និង អេវ៉ាបានធ្លាក់ចូលក្នុង អំពើបាប ដោយសារតែចាញ់ការបោបញ្ឆោតរបស់អារក្សសាតាំងលួងលោមឲ្យពួកគេញ៉ាំដើមឈើដឹងខុស ត្រូវដែលព្រះជាម្ចាស់បានហាមពួកគេមិនឲ្យញ៉ាំ។ ក្រោយមកព្រះជាម្ចាស់បានមករកពួកគេទាំងពីរនាក់ តែពួកគេបានរត់ពួនពីព្រះជាម្ចាស់ តែទ្រង់នៅតែបន្តហៅពួកគេទាំងពីរនាក់ទៀត ពួកគេឆ្លើយថាពួកគេនៅ អាក្រាត ព្រះម្ចាស់សួរពួកគេថា ហេតុអ្វីបានជាឯងដឹង នរណាប្រាប់ឯង? តែពួកគេមិនមានទំនួលខុសត្រូវ នោះទេ បែរជាឆ្លើយដាក់គ្នាទៅវិញទៅមក ជាលទ្ធផលទាំងពួកគេ និងសត្វពស់ត្រូវបណ្តាសាទាំងអស់ គ្មាននរណាលើកលែងបាននោះទេ ពួកគេទាំងពីរត្រូវបានបណ្តេញចេញពីសួនច្បារអេដែន។ តែ ព្រះជាម្ចាស់នូវតែផ្តល់ព្រះគុណដល់អ័ដាម និង អេវ៉ា ដោយទ្រង់ ធ្វើសំលៀកបំពាក់សំរាប់បាំងរាងកាយ របស់ពួកគេ ព្រមទាំងសន្យាជាមួយពួកគេថែមទាំងផង។

   III.        រចនាសម្ព័ន្ធបទគម្ពីរ

1.    ការធ្លាក់ចុះក្នុងអំពើបាប (ខ.១-៨)

2.    លទ្ធផលនៃអំពើបាប (ខ.៩-១៩)

3.    ព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (ខ.២០-២៤)

តើដើមហេតុនៃការធ្វើបេសកកម្មជាអ្វី?

  IV.        កាត់ស្រាយបទគម្ពីរ

1.    ការធ្លាក់ចុះក្នុងអំពើបាប (ខ.១-៨)

ឧទាហរណ៍ មកដល់ត្រង់ចំណុចនេះ ខ្ញុំនឹកចាំមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំពីរនាក់ នៅថ្ងៃមួយ ឪពុកម្តាយរបស់ ពួកគាត់បានដេញពួកគាត់ទៅរៀន ហើយឪពុកម្តាយប្រាប់ទៅពួកគាត់ទាំងពីរថា ពេលដើរទៅរៀនកុំ ដើរលេងផ្តេសផ្តាស ហើយពេលត្រឡប់មកពីសាលាវិញត្រូវឲ្យមកដល់ផ្ទះ ម្យ៉ាងវិញទៀត នៅពេលញ៉ាំ បាយ ឪពុកម្តាយនិយាយអប់រំកូនទាំងពីរថា កុំទៅប៉ះពាល់គ្រាប់បែក ឬគ្រាប់មីន ដែលមិនទាន់ផ្ទុះឲ្យ សោះ ប្រសិនបើកូនប៉ះវា នោះវានឹងបណ្តាឲ្យផ្ទុះអាចបំផ្លាញអាយុជីវិតរបស់កូនបានទៀតផង។  ក្រោយ មក កូនទាំងពីររបស់គាត់បានកុហកឪពុកម្តាយថាទៅរៀន ហើយក៏បានបបួលមិត្តភក្តិពីរនាក់ទៀត ទៅជា មួយ ដើម្បីទៅមើលកន្លែងគ្រាប់បែកមិនផ្ទុះនៅឯវាលស្រែខាងក្រោយផ្ទះប្រហែលជា២គីឡូម៉ែត្រ។ ពេល ដល់កន្លែងគ្រាប់បែកមិនទាន់ផ្ទុះ មិត្តភក្តរបស់ខ្ញុំពីរនាក់ក៏យកដំបងទៅវាយវា តែត្រូវមិត្តភក្តិដែលទៅជា មួយពួកគាត់ឃាត់ ពួកគាត់បាននិយាយថា បើចង់វាយវា ចាំពួកយើងដើរទៅឆ្ងាយបន្តិចសិន។ មិត្ត ភក្តិដែលទៅជាមួយពួកគេបានដើរចំងាយប្រហែល ១០ ម៉ែត្រ ស្រាប់តែមិត្តភក្តរបស់ខ្ញុំបានវាយគ្រាប់បែក នឹងដំបង ហើយគ្រាប់បែកក៏ផ្ទុះឡើងរំពងលឺដល់ជិតខាង គ្រាប់បែកធ្វើមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំពីរនាក់ត្រូវបាត់បង់ ជីវិត ហើយមិត្តភក្តិពីរនាក់ទៀតដែលទៅជាមួយពួកគាត់ស្ទើរតែបាត់ជីវិតទៅហើយ។  

2.    លទ្ធផលនៃអំពើបាប (ខ.៩-១៩)

ឧទាហរណ៍៖ នៅថ្ងៃមួយពីរនាក់បងប្អូនរស់នៅផ្ទះក្បែរខ្ញុំ វិចិ្ឆកាជាបង ហើយដារ៉ាជាប្អូន។ វិច្ឆកាមានផ្លែស្វាយញ៉ាំ ហើយដារ៉ាមើលឃើញបងកំពុងញ៉ាំស្វាយ ក៏ស្រកទឹកមាត់លឺសូរក្អឹកៗ ក៏ដាច់ចិត្តសុំបងញ៉ាំដែរ វិច្ឆិកាក៏ឲ្យញ៉ាំដែរ។ ស្រាប់តែដល់ពេលល្ងាចឡើងដរ៉ាក៏ឈឺពោះរត់ចូលបង្គន់ជា ញឹកញាប់ពេករហូតដល់អស់កំលាំង ហើយឪពុកមើលឃើញដារ៉ាហាក់បីដូចជាទន់ដៃទន់ជើងក៏សួរកូនថា “កូនឯងកើតអ្វី” ដារ៉ាឆ្លើយថា ឈឺ ពោះពុក ឪពុកក៏សួរដារ៉ាបន្តទៀតថា “តើព្រឹកមិញកូនបានញ៉ាំអ្វីខ្លះ?” ដារ៉ាឆ្លើយថា មកពីបងវិច្ឆិកាឲ្យថ្វាយ កូនញ៉ាំព្រឹកមិញ បានជាកូនឈឺពោះដូច្នេះពុក។

3.    ព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (ខ.២០-២៤)

    V.        សេចក្តីបញ្ចប់

តើដើមហេតុនៃការធ្វើបេសកកម្មជាអ្វី?  ដើមហេតុនៃការធ្វើបេសកកម្ម គឺមកពីមនុស្សធ្លាក់ចុះក្នុង អំពើបាប ដោយសារអ័ដាម និង អេវ៉ាមិនស្តាប់បង្គាប់ដល់ព្រះជាម្ចាស់ ពួកគេហ៊ានបះបោរប្រព្រឹត្តិអំពើបាប ប្រឆាំងជាមួយព្រះជាម្ចាស់ ម្យ៉ាងវិញទៀត លទ្ធផលនៃអំពើបាបគឺជាត្រូវតែដាច់ចេញពីព្រះជាម្ចាស់ ហើយទ្រង់ត្រូវតែជំនុំជំរះអំពើបាបរបស់ពួកគេដែលបានប្រព្រឹត្ត លទ្ធផលនៃអំពើបាបគឺជាសេចក្តីស្លាប់ មានន័យថា ពួកគេស្លាប់ខាងឯព្រលឹងវិញ្ញាណ លែងមានទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះជាម្ចាស់ដូចពីមុនទៀត ហើយ មិនមែនមានន័យថា ពួកគេស្លាប់ខាងរូបកាយនោះទេ តែបើគេមិនព្រមប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាប ទៀតពួកគេអាចស្លាប់ខាងរូបកាយថែមទៀត ទោះបីយ៉ាងណា ព្រះជាម្ចាស់នូវតែផ្តល់ព្រះគុណ និង សេចក្តីសន្យាដល់ពួក ថាព្រះជាម្ចាស់ប្រទានសេចក្តីសង្រ្គោះតាមរយៈពូជរបស់ពួកគេ។

  VI.        ទេវសាស្រ្ត

·         ព្រះជាម្ចាស់ស្អប់អំពើបាប ព្រោះព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់បរិសុទ្ធ អំពើបាបមិនអាចនៅជាមួយ ទ្រង់បាននោះទេ មានន័យថាព្រះជាម្ចាស់ស្អប់នូវទង្វើរបស់មនុស្សដែលបាន ប្រព្រឹត្តអំពើបាបបានប្រឆាំង ទាស់ជាមួយទ្រង់ តែព្រះអង្គនូវតែស្រឡាញ់ដល់ពួកគេជានិច្ច ដោយប្រទាន នូវសេចក្តីសន្យាដល់ពួកគេ។

·         ព្រះយេស៊ូវយាងមកផែនដីនេះ ដើម្បីធ្វើការផ្សះផ្សាព្រះជាម្ចាស់ជាមួយមនុស្សឲ្យជានាជា មួយគ្នាវិញ តាមរយៈបេសកកម្មរបស់ទ្រង់ ព្រមទាំងការសុគតនៅលើឈើឆ្កាងរបស់ទ្រង់ វាអាចនាំមនុស្ស ឲ្យវិលត្រឡប់បែរទៅរកព្រះជាម្ចាស់វិញ។

·         មនុស្សចូលចិត្តប្រព្រឹត្តិអំពើបាបដូចអ័ដាម និង អេវ៉ា ហើយក៏មិនមានទំនួលខុសត្រូវចំពោះ នូវអ្វីដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្តដែរ។ មនុស្សចូលចិត្តបដិសេធជាមួយដំណឹងល្អ ក៏ដូចជាបដិសេធជាមួយ ព្រះយេស៊ូវដែរ លទ្ធផលនៃការបដិសេធគឺជាអំពើបាប លទ្ធផលនៃអំពើបាបគឺទទួលការជំនុំជំរះ ហេតុនេះ ដើម្បីឲ្យគេចពីការជំនុំជំរះ ផ្លូវមានតែមួយគត់គឺត្រូវទទួលជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។

 VII.        អនុវត្តន៍

ដូច្នេះ យើងជាមនុស្សមានបាប យើងមិនអ្វីមួយដើម្បីជួយខ្លួនឯងឲ្យបានសង្រ្គោះនោះទេ មានតែ យើងប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាបបែររកព្រះយេស៊ូវវិញ។