ការហ្វឹកហ្វើនអ្នកដឹកនាំជំនាន់ក្រោយ លូកា ១០:១-១១

I.          សេចក្ដីផ្ដើម

នៅក្នុងពួកជំនុំមួយមានការរីកចំរើនមែនទែន  អ្នកដឹកនាំចាស់ៗគិតថែពីបំរើព្រះយ៉ាងយក ចិត្តទុកដាក់ ខិតខំផ្សាយដំណឹងល្អទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ។ តែគួអោយសោកស្ដាយពួកគាត់ភ្លេចបង្វឹក

បង្វើនអ្នកជំនាន់ក្រោយអោយស្នងដំណែងគាត់ ហើយពេលគាត់ចាស់ជរាអស់ទៅនោះពួកជំនុំត្រូវបិទទ្វា ព្រោះគ្នាអ្នកដឹកនាំដ៏ល្អ។ តែលូកា ១០:១-១១ និយាយថាព្រះគ្រីស្ទបង្វឹកបង្វើនពួកសិស្សទ្រង់។

សំណួរស្នូលៈ តើព្រះយេស៊ូវបង្វឹកពួកសិស្សទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេចក្នុងការធ្វើព័ន្ធកិច្ច?

 

សង្ខេបបទគម្ពីរៈ លូកា ១០:១-១១ គឺនិយាយអំពីព្រះយេស៊ូវបង្វឹកពួកសិស្សអោយចេះផ្សាយដំណឹងល្អ ហើយដំណឹងល្អនេះផ្ដល់ក្ដីសុខសាន្តអ្នកណាដែលទទួលតែប៉ុណ្ណោះ អ្នកដែលមិនទទួលគេ និងមិនចូលក្នុងនគរព្រះបានទេ ហើយនគរជិតមកដល់ហើយ។ 

II.         ការកាត់ស្រាយ

១. ព្រះយេស៊ូវបង្វឹកពួកសិស្សឲ្យអនុវត្តន៍ (ខ១-៤)

Ø  មនុស្ស៧០បានចេញទៅផ្សាយដំណឹងល្អ (ខ១)

Ø  ការសូមព្រះពរពីព្រះជាម្ចាស់ (ខ២)

Ø  ចេះប្រយ័ត្នខ្លួន (ខ៣-៤)

                ឧទាហរណ៍ៈ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានរកឃើញថា សាលាដែលមានគុណភាពខ្ពស់ មិនមែនជាសាលាដែលបង្រៀនត្រឹមតែទ្រឹស្ដីតែប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែជាសាលាដែលមានទាំងទ្រឹស្ដីនិងអនុវត្តន៍ផ្ទាល់។

  ២. កិច្ចការដែលត្រូវធ្វើពេលផ្សាយដំណឹងល្អ (ខ៥-១១)

Ø  នាំភាពសុខសាន្តដល់អ្នកដែលត្រូវការ (ខ៥-៧)

Ø  ប្រោសជំងឺឲ្យជានិងជួយអធិស្ឋានដល់អ្នកដែលជឿថ្មី (ខ៨-៩)

Ø  ថយចេញពីផ្ទះអ្នកមិនទទួលដំណឹងល្អ (ខ១០-១១)

        ឧទាហរណ៍ៈ បុរសម្នាក់ប្រពន្ធគាត់ប្រើអោយទៅទិញថ្នាំឲ្យកូន តែគាត់បែរជាទៅទិញម្ហូបអាហារវិញ ហើយប្រពន្ធគាត់ខឹងព្រោះវាខុសពីគោលបំណងនិងស្ថានភាពពិតនៃបញ្ហា។

III.        សេចក្ដីបញ្ចប់

      សរុបសេចក្ដី: ព្រះយេស៊ូវបង្វឹកពួកសិស្សឲ្យចេះផ្សាយដំណឹងល្អខ្លួនឯង ហើយជួយថែបំប៉នសេចក្ដីជំនឿនិងបង្រៀនដល់អ្នកណាដែលទទួលដំណឹងល្អ ត្រូវចេះរងទ្រាំនូវការឆ្លើយតបអវិជ្ជមាន ហើយត្រូវដឹងថាព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ជាអ្នកជំនួយជានិច្ចក្នុងការទៅផ្សាយដំណឹងល្អ។

    ទេវសាស្ត្រៈ ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ជាព្រះដែលតែងតែបង្វឹកបង្វឺនដល់អ្នកបំរើរបស់ផងព្រះ ហើយព្រះយេស៊ូវទ្រង់ជាអ្នកហ្វឹកហ្វើនដែរ ទ្រង់បានវឹកហាត់ដល់សិស្សមានជំនឿរឹងមាំ ហើយឲ្យគេហ្វឹកហ្វើនអ្នកជំនាន់ក្រោយទៀតផងដែរ (ម៉ាថាយ ២៨:១៩-២០)។

   មនុស្សៈមនុស្សមិនចូលចិត្តទទួលការហ្វឹកហ្វឺន ហើយក៏មិនចូលចិត្តអ្នកដទៃអោយមានដូចខ្លួនគេនោះដែរ មនុស្សគេគិតតែពីខ្លួនឯង គេមិនបានយកគំរូនៃការហ្វឹកហ្វឺននៃព្រះគ្រីស្ទទៅអនុវត្តន៍នោះទេ។

    អនុវត្តន៍ៈ យើងត្រូវចេញទៅផ្សាយដំណឹងល្អ ដល់អ្នកដែលមិនទាន់បានឭ ហើយយើងត្រូវហ្វឹកហ្វឺនខ្លួនឯងឲ្យមានបទពិសោធន៍ ក្នុងការបង្រៀនដល់អ្នកដទៃផងដែរ។