ការរស់នៅធ្វើជាទីបញ្ចេញពរ យ៉ាកុប ២:១២-២៦

សេចក្ដីផ្ដើម

            នៅក្នុងអត្ថបទគម្ពីរជាច្រើនដែលបានបញ្ជាក់ថា មនុស្សមិនបានសង្រ្គោះដោយសារតែការប្រព្រឹត្តនោះទេដូចជារ៉ូម៣:២៨, អេភេសូរ២:៨ជាដើម ដែលបានបញ្ជាក់មនុស្សបានទទួលសេចក្ដី

សង្រ្គោះដោយសារតែសេចក្ដីជំនឿ តាមព្រះគុណរបស់ព្រះ ប៉ុន្តែសម្រាប់លោកយ៉ាកុបវិញបានទាមទារអោយមានការប្រព្រឹត្តបន្ថែមទៀតដែលជាភ័ស្តុតាងនៃសេចក្ដីជំនឿ។ គ្រីស្ទបរិស័ទបើមិនចេះធ្វើការល្អដល់អ្នកដទៃទេ នោះមិនសាកសមជាគ្រីស្ទបរិស័ទឡើយ។

សង្ខេបអត្ថបទគម្ពីរៈ លោកយ៉ាកុប បានបញ្ជាក់នៅក្នុងសំបុត្ររបស់លោកថា មនុស្សដែលមានតែសេចក្ដីជំនឿនោះមិនអាចទទួលបានសេចក្ដីសង្រ្គោះបាននោះឡើយ។ សេចក្ដីជំនឿដែលគ្មានការប្រព្រឹត្តនោះឈ្មោះថាស្លាប់ហើយ។

សំនួរស្នូលៈ តើជីវិតរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទមានការជាប់ទាក់ទងអ្វីខ្លះទៅនឹងសេចក្ដីជំនឿ និងបេសកកម្មរបស់ព្រះជាម្ចាស់?

តួសេចក្ដី

  ក. ការស្ដែងចេញនូវសេចក្ដីជំនឿ (ខ១៤-១៦)

·         សេចក្ដីជំនឿត្រូវមានការប្រព្រឹត្តល្អ(ខ១៤)

·         សេចក្ដីជំនឿពិតប្រាកដត្រូវចេះជួយអ្នកដទៃទៀតជាពិសេសអ្នកជឿដូចគ្នានៅពេលដែលគេមានភាពខ្វះខាត(ខ១៥-១៦)

o   លោកយ៉ាកុបានលើកឧទាហរណ៍ពី មនុស្សដែលត្រូវការជំនួយតែគ្រាន់តែនិយាយថា សូមព្រះប្រទាន ដោយគ្មានផ្ដល់ជំនួយអ្វីដល់គ្នានោះគ្មានប្រយោជន៍នោះទេ​ដូច្នេះជំនឿរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទត្រូវស្ដែងចេញតាមរយៈការជួយអ្នកដទៃ។

  ខ. សេចក្ដីជំនឿដែលស្លាប់(ខ១៧-២៦)

·         សេចក្ដីជំនឿដែលស្លាប់គឺជា សេចក្ដីជំនឿដែលខ្វះការប្រព្រឹត្ត(ខ១៧,២០,២៦)

·         សេចក្ដីជំនឿដែលពិតប្រាកដ គឺត្រូវតែមានការប្រព្រឹត្ត ដើម្បីបង្ហាញពីសេចក្ដីជំនឿនោះ(ខ១៨, ១៩,២១-២៥)

o   ឧទាហរណ៍ពីលោកអ័ប្រាហាំ ដែលគាត់មានសេចក្ដីជំនឿ ហើយមានការប្រព្រឹត្តទៀតដោយយកកូនទៅថ្វាយយញ្ញបូជា គាត់ប្រព្រឹត្តដោយជំនឿ ដូចជាជំនឿរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទដែលត្រូវមានការប្រព្រឹត្តដែរ ដោយសារសេចក្ដីជំនឿដែរ។

សេចក្ដីបញ្ចប់

សរុបសេចក្ដីៈ សរុបមក សេចក្ដីជំនឿរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ ទាក់ទងទៅនឹងការប្រព្រឹត្តល្អដល់អ្នកជិតខាងខ្លួន និងអ្នកជឿដែលជាបងប្អូនខ្លួនដែរ។ ដូច្នេះការចេះប្រព្រឹត្តល្អគឺជា ការធ្វើជាទីបញ្ចេញពរមួយដែរក្នុងគោលបំណងអោយមនុស្សបានស្គាល់ព្រះតាមរយៈជីវិតរបស់អ្នកជឿ។

ទេវសាស្រ្ត

ព្រះជាម្ចាស់ៈ ព្រះជាម្ចាស់ចង់អោយរាស្រ្តរបស់ទ្រង់ចេះប្រព្រឹត្តល្អ ប្រព្រឹត្តត្រឹមនូវនៅចំពោះព្រះអង្គ ហើយចេះប្រព្រឹត្តល្អទៅដល់មនុស្សដទៃដែលជាភ័ស្តុតាងនៃសេចក្ដីជំនឿ។

ព្រះគ្រីស្ទវិទ្យាៈ ដូចគ្នាដែរ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ក៏ត្រូវការភ័ស្តុងតាងពីអ្នកជឿដែរ ថាពួកគជឿពិតប្រាកដឬអត់? មិនមែនអ្នកណាដែលគ្រាន់តែប្រកាសថាខ្លួនជា គ្រីស្ទាននឹងទទួលបានសេចក្ដីសង្រ្គោះនោះទេ ប៉ុន្តែគឺជា អ្នកដែលធ្វើតាមបំណងព្រះហឬទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់វិញ(ម៉ថាយ៧:២១)។

មនុស្សៈ មនុស្សមិនចូលចិត្តប្រព្រឹត្តល្អ មិនចូលចិត្តជួយអ្នកដទៃ អាត្មានិយមគិតពីខ្លួនឯងសំខាន់ជាងអ្នកដទៃជានិច្ច។

ការអនុវត្តន៍ៈ បំណងព្រះហឬទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះអ្នកជឿគឺ ចេះស្រលាញ់ព្រះអង្គ ហើយស្រលាញ់អ្នកជិតខាងអោយដូចខ្លួនឯង ការស្រលាញ់អ្នកជិតខាងគឺជា ផ្នែកមួយនៃការបំពេញបេសកកម្មថ្វាយព្រះជាម្ចាស់។​ យើងជាគ្រីស្ទបរិស័តបើសិនជាយើងមិនចេះប្រព្រឹត្តល្អទេ នោះគ្មានប្រយោជន៍អ្វីសោះឡើយសម្រាប់យើង។